بررسي نگرش بيماران در مرحله قبل از بيهوشي در مورد نياز به آموزش آنان

زمينه و هدف: عدم آگاهي از امور مربوط به بيهوشي و ترس از ناشناخته ها و بيهوشي مثل ترس از، از دست دادن کنترل، ترس از بيدار نشدن، درد، تهوع و استفراغ بعد عمل و عوامل متعدد ديگر برحسب موقعيت هاي اجتماعي مختلف موجب نگراني و اضطراب بيماران در مرحله قبل از بيهوشي مي شود. در اين مطالعه نيازهاي آموزشي مربوط به بيهوشي بيماران در مرحله قبل از عمل، از ديدگاه بيهوشي دهنگان و بيماران پرداخته شد.
روش و ابزار: در يک مطالعه توصيفي مقطعي در سال 2-1383، نگرش 110 نفر از بيهوشي دهندگان و 403 بيمار بيمارستانهاي آموزشي و غيرآموزشي استان مازندران با پرسشنامه اي که حاوي 4 سوال دموگرافيک و 18 سوال اختصاصي مربوط به جزئيات و مسائل مرتبط با بيهوشي بوده است و نگرش آنان را بر اساس تقسيم بندي ليکرت به صورت کاملا موافقم، موافقم، تا حدودي موافقم، مخالفم، کاملا مخالفم مورد بررسي قرار داديم. نتايج به صورت جداول نشان داده شد و از آزمون آماري کي دو جهت تجزيه و تحليل آماري استفاده شد.
نتايج: نتايج پژوهش نشان داد که بيشترين نگرش مثبت بيهوشي دهندگان مربوط به اين بوده است که توضيحات کامل در خصوص مدت NPO بودن بيمار در مرحله قبل از بيهوشي بايد توسط بيهوش دهندگان به بيماران آموزش داده شود ( 97.3درصد) و 52.7 درصد آنان در خصوص عوارض خطرناک و کشنده احتمالي که در زمان بيهوشي ممکن است براي بيماران ايجاد شود مخالف توضيح در اين مورد بوده اند. تفاوت قابل ملاحظه اي بين بيمارستانهاي آموزشي و غيرآموزشي در خصوص آموزش به بيمار در مرحله قبل از بيهوشي جهت کاهش اضطراب بيمار وجود داشت (P<0.018). در حاليکه 64 درصد بيماران نگرش مثبت براي کسب آمورش لازم مرتبط با بيهوشي داشتند.
نتيجه گيري: با توجه به نگرش مثبت بيماران و بيهوشي دهندگان براي آموزش اطلاعات مرتبط با بيهوشي به بيماران در مرحله قبل از عمل جراحي در اين مطالعه، و ضرورت اجراي اين آموزش ها، توصيه مي شود شرايط مناسب حقوقي جهت ارزش گذاري به ويزيت هاي قبل از بيهوشي (به صورت ويزيت قبل از عمل بيماران بستري و کلينيک مشاوره بيهوشي براي بيماران) ايجاد شود تا در فرصت مناسب به نيازهاي بيماران بر اساس اين مطالعه و شرايط خاص آنان پاسخ مناسب داده شود.