مقايسه سطح سرمي گاسترين با آنتي بادي IgG ضد هليکوباکترپيلوري در بيماران مبتلا به عفونت هليکوباکترپيلوري با و بدون زخم پپتيک

سابقه و هدف: کولونيزاسيون هليکوباکترپيلوري در سطح اپيتليوم معده با التهاب و زخم پپتيک ارتباط دارد. اينکه چرا هليکوباکترپيلوري، بيماريهاي گاسترودئودنال مختلف ايجاد مي کند و اينکه چرا فقط بعضي ها به زخم پپتيک مبتلا مي شوند، مشخص نيست. اين مطالعه به منظور مقايسه سطح سرمي آنتي بادي ضد هليکوباکترپيلوري و گاسترين در مبتلايان به زخم پپتيک با بيماران فاقد زخم انجام شد.
مواد و روشها: اين مطالعه مورد شاهدي بر روي 106 بيمار با علائم ديس پپسي (54 بيمار داراي زخم در آندوسکوپي و 52 بيمار فاقد زخم) مراجعه کننده به بخش آندوسکوپي بيمارستان شهيد بهشتي بابل که مورد آندوسکوپي و نمونه برداري بافتي قرار گرفتند و همگي از نظر هليکوباکترپيلوري مثبت بودند، انجام شد. از بيماران جهت بررسي آنتي بادي ضد هليکوباکترپيلوري و گاسترين خون گرفته شد. دو گروه از نظر سطح فاکتورها، سن، جنس، وزن، قد و مصرف سيگار مورد مقايسه قرار گرفتند.
يافته ها: ميانگين سن افراد شرکت کننده در گروه بيمار 46.7±13.4 سال و در گروه شاهد 42.7±12.7 سال بود. متوسط گاسترين سرمي در گروه بيمار 8.9±11.8 pmol/lit و در گروه شاهد 11.9±14.9 pmol/lit و ميزان متوسط آنتي بادي ضد هليکوباکترپيلوري IgG در گروه بيمار 18.8±25.2 Iu/ml و در گروه شاهد 30.8±36.6 Iu/ml بود (0.05>p). سطح آنتي بادي ضد هليکوباکترپيلوري IgG در گروه بيمار کمتر از گروه شاهد ارزيابي گرديد. ارتباط مستقيم و معني داري بين سطح آنتي بادي ضد هليکوباکترپيلوري و گاسترين سرمي با ايجاد زخم و هر کدام از فاکتورهاي سن و جنس و وزن و قد وجود نداشت.
نتيجه گيري: با توجه به نتايج اين مطالعه، بر اساس سطح سرمي گاسترين و آنتي بادي ضد هليکوباکترپيلوري نمي توان در مورد ابتلا به زخم پپتيک اظهار نظر کرد. بنابراين انجام مطالعات بيشتر در گروه هاي سني مختلف و ارتباط با هيستوپاتولوژي ضروري مي باشد.