بررسي محدوديت های تهيه نقشه دماي سطحي بيابان لوت با استفاده از داده هاي باند حرارتي ماهواره لندست

با وجود آنکه بيابان لوت و به ويژه ياردانگ هاي مهم سطح زمين و کم نظير در جهان است ولي به دليل شرايط بسيار سخت اقليمي آن، مورد توجه زياد محققين قرار نگرفته است. در اين تحقيق به منظور مطالعه برخي ويژگي هاي حرارتي و محدوديت هاي مطالعه دماي سطحي بيابان لوت، از داده هايTM  ماهواره لندست به تاريخ 3 تيرماه 1368، مطالعات ميداني، عکس هاي هوايي، نقشه هاي توپوگرافي و ديگر اطلاعات جنبي استفاده گرديد. براي استخراج و بررسي و تفسير اطلاعات از باندهاي TM ماهواره لندست و باند حرارتي براي تبديل درجات روشنايي (DN) به تابندگي و دماي درخشايي استفاده گرديد. در اين تحقيق با استفاده از باند حرارتيTM ، نقشه هاي دما با 6 توان تشعشعي 1، 0.99، 0.98، 0.96، 0.94 و 0.92 تهيه و با مقايسه تقشه هاي حاصل، حداقل و حداکثر دماي آنها محاسبه گرديد. نتايج نشان داد که با احتساب توان هاي تشعشعي 1 و 0.92 حداکثر دماي سطح زمين در لحظه عبور ماهواره يعني حدود ساعت 9.30 صبح در روز 3 تيرماه 1368 براي کل منطقه (شامل ياردانگ ها و ماسه زارها) به ترتيب 46.8°C و 53.54°C و حداقل به ترتیب 35.6°C و 42.1°C می باشد  و حداقل و حداکثر دماي درخشايي براي منطقه ياردانگ ها با احتساب توان تشعشعي برابر 1.00 به ترتيب 39.33°C و 41.2°C است. به منظور تعيين رژيم حرارتي لوت و مطالعه دمايي سطح در ساير اوقات روز و ساير روزهاي سال بررسي روند تغييرات حرارت منطقه، پيشنهاد مي گردد.