بررسي اثر ريسک فاکتورهاي مختلف در بروز تغييرات بدخيمي در لکوپلاکياي دهاني

سابقه و هدف: لکوپلاکيا شايع ترين ضايعه پيش سرطاني در دهان است. تحقيقات بسياري نشان داده اند که اثر ريسک فاکتورهاي مختلف بر بدخيمي لکوپلاکيا در جوامع مختلف، متفاوت است. بنابراين اين مطالعه با هدف بررسي ارتباط احتمال بروز تغييرات بدخيمي در لکوپلاکياي دهاني در ارتباط با عوامل خطرزاي مختلف در شهر شيراز، طراحي شد.
مواد و روشها: مطالعه توصيفي- تحليلي گذشته نگر حاضر، با مراجعه به بيمارستان هاي نمازي، خليلي و دانشکده دندانپزشکي شيراز و استخراج کليه موارد لکوپلاکياي دهاني که اطلاعات آنها طي سال هاي 88-68 ثبت شده بود صورت گرفت. گروه مورد شامل موارد بدخيم و گروه شاهد، لکوپلاکياهاي فاقد تغييرات بدخيمي بودند. عواملي نظير جنس، سن، سيگار، شکل و محل ضايعه درهر دو گروه تعيين و ارتباط بين آنها با احتمال بروز تغييرات بدخيمي در لکوپلاکيا با استفاده از نرم افزارهاي SPSS Excel و Epi و روش هاي آماري توصيفي و آزمون معني دار في دو، سنجيده شد.
يافته ها: شيوع بدخيمي در لکوپلاکيا 40.8 درصد بود. ميزان شيوع و بروز تغييرات بدخيمي با افزايش سن به ويژه بعد از 40 سالگي بالا مي رفت و اين تغييرات در خانم ها بيشتر از آقايان بود. مصرف سيگار شانس ابتلا به لکوپلاکياي دهاني را بالا مي برد ليکن اغلب تغييرات بدخيمي در افراد غير سيگاري ديده شد. زبان شايعترين و لب کمترين ميزان شيوع تغييرات بدخيمي را داشتند. ضايعات سفيد و قرمز (اريترولکوپلاکيا) در هر دو جنس، بالاترين ميزان بروز تغييرات بدخيمي را نشان دادند.
نتيجه گيري: يافته ها نشان دادند، عواملي نظير سن، جنس، سيگار، شکل و محل ضايعه، با ميزان بروز بدخيمي در لکوپلاکياي دهاني ارتباط مستقيم دارند.