تاثير دستگاه فشارمتناوب هوايي برجريان خون شرياني و نوروپاتي اندام تحتاني بيماران ديابتي

مقدمه: از مهمترين و پرهزينه ترين عوارض مزمن ديابت، مشکلات مربوط به پا است که به علت کاهش خون رساني اندام تحتاني و نوروپاتي رخ داده و مي تواند منجر به زخم پا و بستري هاي طولاني مدت و گاه آمپوتاسيون اندام شده و کيفيت زندگي فرد را تغيير دهد. روش هاي متعددي براي پيشگيري از اين عوارض بکار رفته است. دستگاه (IPC) Intermittent Pneumatic Compression، يک روش فيزيوتراپي براي بهبود اختلالات گردش خون محيطي و پيشگيري از ترومبوز وريدهاي عمقي مي باشد. اين مطالعه نيز با هدف بررسي اثرات IPC درگردش خون شرياني بيماران ديابتي انجام شده است.
روش ها: اين کارآزمايي باليني بر روي 18 بيمار مبتلا به ديابت نوع 2 و سن بالاي 46 سال و 0.5<ABI£0.9 (Ankle Bracial Index)، از ميان بيماران مراجعه کننده به درمانگاه ديابت بيمارستان شريعتي، انجام شده است. اندام هاي تحتاني بيماران براي 10جلسه 45 دقيقه اي و بطور يک روز در ميان، تحت IPC با فشار 120 mmHg قرار گرفت. ميزان ABI قبل از شروع و در جلسه اول و انتهاي جلسه دهم درمان، ميزان نوروپاتي حسي توسط تست مونوفيلامان و پرسشنامه Valk قبل از جلسه اول و انتهاي جلسه دهم بررسي شدند. ميزان جريان خون ميکروسيرکولاسيون نيز قبل و بعد از جلسات درماني اول، پنجم و دهم سنجيده شدند.
يافته ها: ميزان ABI متعاقب IPC با (P=0.006) و نمره حاصل از تست مونوفيلامان وپرسشنامه valk نيز با (P=0.0001) افزايش معني داري را نسبت به قبل از درمان نشان دادند.
نتيجه گيري: مداخله IPC مي تواند در افزايش جريان خون ماکروواسکولار اندام تحتاني و بهبود نوروپاتي حسي بيماران ديابتي موثر باشد.