در ميان انواع ديپلماسي نوين اعم از ديپلماسي عمومي، ديپلماسي رسانه اي و ديپلماسي آموزش، ديپلماسي فرهنگي از اهميت ويژه اي برخوردار است. ديپلماسي فرهنگي به کشورها اجازه مي دهد که با استناد به عناصر کليدي و نفوذ دولتهاي خود، به طور مستقيم با مخاطبان خارجي، به انضمام مردم معمولي و رهبران افکار، در ارتباط باشند. نفوذ بر روي توده هاي خارجي و آوردن آنها به صحنه بين المللي، به منظور فراهم آوردن فشار موثر به دولتهاي آنها، در نظر گرفته مي شود. در اين راستا، سوال اساسي اين پژوهش اينست که چرا دولتها اطلاعات و ارزشهاي فرهنگي خود را در جامعه بين الملل منتشر مي کنند و اين که چرا آنها معتقدند که در صورت محقق شدن چنين امري، به منافع ملي خود دست خواهند يافت؟
مقاله پژوهشي حاضر ضمن بررسي جايگاه ديپلماسي فرهنگي در ميان انواع ديپلماسي نوين، به بررسي مديريت ديپلماسي فرهنگي در کشورهاي مختلف به منظور تامين منافع ملي مورد هدف اين کشورها مي پردازد.