دوره بحراني كنترل علف ‌هاي هرز در ذرت (.Zea mays L)

به منظور تعيين دوره بحراني کنترل علف‌ هاي هرز در ذرت، آزمايشي در قالب طرح بلوک ‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در سال 1386 در دانشكده كشاورزي دانشگاه بوعلي سينا همدان اجرا شد. تيمارهاي آزمايشي در دو سري تنظيم شدند، سري اول شامل 6 تيمار بود كه، از شروع دوره رشد تا صفر، 15، 25، 35، 45 و 55 روز پس از سبز شدن، علف ‌هاي هرز كنترل شدند و سپس به آنها تا زمان برداشت ذرت اجازه رشد داده شد و سري دوم نيز شامل 6 تيمار بود كه، از شروع دوره رشد تا صفر، 15، 25، 35، 45 و 55 روز پس از سبز‌ شدن به علف‌ هاي هرز اجازه رشد داده شد و سپس تا زمان برداشت، كنترل شدند. هر كرت آزمايشي شامل 4 رديف كاشت به طول 6 متر و با فاصله رديف 75 سانتي متر بود. علف‌ هاي هرز غالب در اين آزمايش از 4 گونه شامل تاج خروس ريشه قرمز، تاج خروس خوابيده، پيچک و سلمه تشكيل شده بود. نتايج نشان داد كه زمان بحراني كنترل علف ‌هاي هرز (شروع دوره بحراني)، بر حسب 5 و 10 درصد افت عملكرد، به ترتيب، 124 و 204 درجه روز رشد بود كه به ترتيب برابر با 8 و 16 روز پس از سبز شدن و معادل 3 و 5 برگي ذرت بود. زمان بحراني تداخل علف ‌هاي هرز (پايان دوره بحراني) نيز بر حسب 5 و 10 درصد افت عملكرد، به ترتيب، 395 و 289 درجه روز رشد بود که به ترتيب برابر 31 و 24 روز پس از سبز شدن و معادل 10 و 7 برگي ذرت بود. افزايش طول دوره تداخل، منجر به افزايش وزن خشک کل علف‌ هاي هرز و افزايش طول دوره کنترل، منجر به کاهش وزن خشک کل علف ‌هاي هرز شد. علاوه بر اين، افزايش طول دوره تداخل علف ‌هاي هرز، منجر به کاهش عملكرد ذرت در حاليکه افزايش طول دوره کنترل، منجر به افزايش عملكرد ذرت شد.