در اين مقاله سعي شده است، آغاز شعر عرفاني، و اين که معشوق در سبک خراساني زميني بوده و حکيم سنايي از شاعراني بود که در اواخر سبک خراساني قرار داشت که در دوره جواني به معشوق زميني پرداخته است، و در اواخر زندگاني به عنوان اولين فاتح قله هاي معشوق عرفاني به معشوق آسماني روي آورده است و اين که گشاينده راه شعر عرفاني است و راهنماي شاعران عرفاني دوره هاي بعد از خود يعني سبک عراقي شده است، مورد بحث و بررسي قرار گرفته است، همچنين بحث مختصري در مورد نحوه تحول فکري و علت اين که معشوق زميني را رها کرده و به معشوق آسماني روي آورده، بحث شده است. در نهايت شخصيت دو بعدي سنايي در اين مقاله هنگام مطالعه گويا و روشن شده است.