بررسي برخي عوامل موثر در دکولمان جفت (Placental Abruption) در زايمان هاي ترم بيمارستان ولي عصر زنجان در سال هاي 82-1381

پيش زمينه و هدف: دکولمان جفت يکي از موارد مهم اورژانس طب مامايي و زنان است که اتيولوژي آن به خوبي شناخته شده نيست اما فاکتورهايي مانند مولتي پاريتي و PROM را در آن دخيل مي دانند. هدف از اين مطالعه تعيين برخي عوامل موثر در دکولمان جفت در مادران باردار مي باشد.
مواد و روش ها: اين مطالعه به روش گذشته نگر توصيفي ـ تحليلي بر روي 7301 مادر باردار در بيمارستان ولي عصر زنجان با استفاده از پرسش نامه انجام گرفته است. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS تجزيه و تحليل شدند.
يافته ها: مادران بالاي 35 سال در مقايسه با گروه کنترل افزايش معني داري ازنظر دکولمان جفت نشان مي دهند (P<0.001). در مادران مولتي پار در مقاسيه با گروه کنترل افزايش دکولمان جفت معني دار است (P<0.001). 52.7 درصد مادران داراي سابقه سزارين بودند (P<0.0001). 29 درصد آن ها داراي سابقه سقط جنين در بارداري هاي قبلي بودند که در مقايسه با گروه کنترل افزايش معني داري را نشان مي دهد (P<0.001). 12 درصد مادران داراي سابقه قبلي دکولمان جفت بودند آناليز آماري نشان داد افزايش معني داري از نظر دکولمان جفت در گروه تجربي وجود دارد (P<0.001). 23 درصد مادران داراي سابقه پارگي زودرس پرده هاي جنيني بودند (P<0.01). 11.5 درصد مادران داراي فشار خون حاملگي بودند اين افزايش در مقايسه با گروه کنترل معني دار نبود.
بحث و نتيجه گيري: افزايش سن مادران، مولتي پاريته، سابقه سزارين و سابقه سقط القايي از عوامل خطرزا براي دکولمان جفت به حساب مي آيند. شناسايي اين عوامل مي تواند کمک موثري براي اين مادران باشد که مراقبت هاي ويژه اي نياز دارند و بدين ترتيب مي توان از خطرات آن براي مادر و جنين کاست.