ارتباط آديپونکتين با مقاومت انسوليني مردان مبتلا به ديابت نوع دو متعاقب يک دوره تمرين هوازي

زمينه و هدف: آديپونکتين با يک توانايي ضد التهابي، به عنوان کاهش دهندۀ خطر ديابت نوع دو و امراض قلبي - عروقي عمل مي کند. هدف اين مطالعه تعيين سطوح سرمي آديپونکتين و بررسي ارتباط آن با مقاومت انسوليني مردان مبتلا به ديابت نوع دو متعاقب تمرين هوازي مي باشد.
مواد و روش ها: در اين مطالعه نيمه تجربي، 30 مرد مبتلا به ديابت نوع دو به طور تصادفي به دو گروه آزمايش و کنترل تقسيم شدند. گروه آزمايش به مدت 8 هفته، 3 جلسه در هفته و هر جلسه 40 تا 50 دقيقه به فعاليت هوازي (دويدن بر روي نوارگردان با شدت هاي 30 تا 75 درصد حداکثر ضربان قلب) پرداختند. نمونه هاي خون جهت اندازه گيري سطوح سرمي آديپونکتين و انسولين به روش الايزا در دو مرحله، هفته صفر و هفته هشتم تهيه شد. براي تعيين مقاومت انسوليني از شاخص مقاومت انسوليني و براي بررسي نتايج از آزمون هاي تي مستقل و وابسته و همبستگي پيرسون استفاده شد.
يافته ها: نتايج نشان داد که بين آديپونکتين و شاخص مقاومت انسوليني متعاقب تمرين، همبستگي وجود ندارد (r=0.14، P=0.6). تمرين در گروه آزمايش در مقايسه با گروه کنترل، سطوح آديپونکتين را تا 39 درصد افزايش و نمايه توده بدن و وزن بدن را تا 10 درصد و مقاومت انسوليني را تا 48 درصد کاهش داد (P>0.001).
نتيجه گيري: سطوح آديپونکتين گروه آزمايش در پاسخ به 8 هفته تمرين هوازي افزايش و مقاومت انسوليني کاهش يافت. همچنين بين تغييرات سطوح آديپونکتين متعاقب تمرين و شاخص مقاومت انسوليني ارتباطي وجود ندارد.