بررسي فلبيت ناشي از کاتترهاي داخل وريدهاي محيطي در بيماران بستري در بخشهاي داخلي و عفوني مرکز آموزشي - درماني 17 شهريور رشت

مقدمه: کاتترهاي داخل وريدي عليرغم ارزش زيادي که در رساندن مايعات و تامين الکتروليتها و ........ دارند، داراي عوارضي از جمله فلبيت مي باشند که خطري جدي براي بيمار به حساب مي آيند.
هدف: اين مطالعه توصيفي به منظور تعيين شيوع فلبيت ناشي از کاتترهاي محيطي، در بيماران بستري در بخشهاي داخلي و عفوني مرکز آموزشي - درماني شهر رشت انجام شده است.
روش کار: دراين مطالعه توصيفي، 100 کودک بستري در بخش هاي داخلي و عفوني مرکز آموزشي - درماني 17 شهريور رشت به ترتيب ورود به بخش رگ گيري و طي 72 ساعت در تابستان سال 1387 مورد بررسي قرار گرفتند. جهت جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه اي مشتمل بر سه بخش اطلاعات دموگرافيک (جنس، سن، نوع بيماري)، اطلاعات مربوط به وضعيت بيمار (نوع سرم دريافتي، شماره کاتتر وريدي، ميزان سرم دريافتي در 24 ساعت، محل نصب کاتتر، داروهاي دريافتي و ساير عناصر دريافت شده از طريق کاتتر، ميزان فعاليت کودک) و چک ليست مشاهده اي شامل درجات فلبيت (از صفر، به معناي عدم وجود فلبيت، تا چهار، فلبيت بيش از 7.5 سانتيمتر بالاي محل تزريق) و زمان ايجاد فلبيت استفاده گرديد. اطلاعات بدست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمونهاي آماري توصيفي و استنباطي مانند توزيع فراواني و کاي دو مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.
نتايج: نتايج پژوهش نشان داد که 50 درصد نمونه ها را پسران تشکيل مي دادند. سن بيشتر آنان (41% ) زير يکسال بود. 75 درصد کودکان مبتلا به بيماريهاي عفوني بودند. در 81 درصد از کودکان سرم قندي 5 درصد جهت تزريق وريدي استفاده شده بود، فقط در 6 درصد کودکان از مايعات ديگري مانند خون و آلبومين جهت تزريق استفاده شده بود. حجم مايع دريافتي 24 ساعته، در 42 درصد کودکان تا 200^cc سرم بود. فقط 19 درصد کودکان نياز به استراحت مطلق در بستر داشتند. شايعترين محل تزريق (43%) در ناحيه پشت دست بود. در 89 درصد نمونه ها فلبيت ديده شد که بيشترين درصد، (43%) موارد در روز دوم پس از انجام رگ گيري، بروز گرديد. بررسي آزمون مجذور کاي بين عارضه فلبيت و مدت استفاده از آنژيوکت (p<0.0001)، نوع فعاليت کودک  (p<0.008)ارتباط معني دار آماري را نشان داد.
نتيجه گيري: نتايج تحقيق نشان داد که فقط 11 درصد کودکان مبتلا به فلبيت نشدند بنابراين با توجه به ميزان شيوع بالاي اين مشکل و ارتباط آن با مدت استفاده از کاتتر و نوع فعاليت، توجه بيشتري درخصوص پيشگيري از بروز فلبيت در خصوص موارد ذکر شده احساس مي شود بنابراين مطالعات گسترده تري در اين راستا توصيه مي گردد.