بررسي ساختار جمعيت Magnaporthe grisea (Hebert) Barr بدست آمده از علف هرزهاي تيره Poaceae بر اساس شناسايي گروه هاي سازگاري رويشي و نشانگر مولكولي rep-PCR

چهل جدايه تك اسپور Magnaporthe grisea، به منظور شناسايي گروه هاي سازگاري رويشي و تعيين تنوع ژنتيكي بر اساس انگشت نگاري DNA به روش rep-PCR در اين تحقيق استفاده شدند. جدايه ها در سال هاي 1382-1384 از تعدادي علف هرز تيره گرامينه شامل علف انگشتي (Digitaria sanguinalis)، ارزن دم روباهي (Setaria italica)، سوروف (Echinochloa crus-galli) و علف هرز نامعلوم جمع آوري گرديدند و در كلكسيون قارچ شناسي پرديس كشاورزي و منابع طبيعي دانشگاه تهران نگهداري شدند. براي شناسايي گروه هاي سازگاري رويشي، جهش يافتگان nit در محيط حداقل حاوي 6%- 5% كلرات جداسازي و آزمون هاي مكمل سازي جهش يافته هاي nit در تمام حالات ممكن روي محيط حداقل انجام شد. سه گروه سازگاري رويشي VCG1،VCG2  و VCG3 در بين جدايه ها تشخيص داده شدند. گروه VCG1 با 29 جدايه، گروه غالب بود. براي تعيين تنوع ژنتيكي و شناسايي دودمان هاي كلوني پراكنده در جمعيت قارچ، از دو آغازگر بر اساس توالي نوكلئوتيدهاي قطعه ERIC و BOX طراحي شده، استفاده گرديد. قطعات DNA با طولي بين 420 تا 3000 جفت باز تكثير شدند. شش دودمان كلوني در بين جدايه ها شناسايي و با حروف A، B، C، D،E  و F مشخص شدند. دودمان كلوني A با فراواني حدود62.5 % دودمان كلوني غالب را تشكيل داد. اين تحقيق نشان داد بر خلاف نتايج گروه هاي سازگاري رويشي كه جدايه هاي حاصل از ارزن دم روباهي و علف انگشتي با هم تشكيل هتروكاريون دادند، در تعيين تنوع ژنتيكي به روش مولكولي از يكديگر با 40% شباهت تفكيك شدند. هر دو روش نشان داد كه تنوع ژنتيكي كمي در درون جمعيت قارچ در روي علف هاي هرز وجود دارد.