اپيدميولوژي زردي پاتولوژيك نوزادان در شهر سنندج در سال 1377

مقدمه: زردي نوزادي از يافته هاي شايع روزهاي اول تولد مي‌‌باشد كه بر اساس آمارهاي موجود در 60 درصد نوزادان ترم و 80 درصد نوزادان پره‌‌ترم ديده مي‌‌شود. با توجه به شيوع بالاي زردي نوزادي و عوارض آن بر ارگانهاي بدن بويژه سيستم عصبي مركزي، در طي اين مطالعه وضعيت اپيدميولوژيك نوزادان مبتلا به زردي بستري شده در بيمارستان بعثت شهر سنندج در سال 1377 بررسي شد.
مواد و روشها: اين مطالعه به شكل توصيفي و بر اساس جمع‌‌آوري اطلاعات از پرونده‌‌هاي موجود انجام شد. حجم نمونه 404 نفر بود كه كل موارد مبتلا به زردي بستري شده در بيمارستان بعثت در طول سال را تشكيل مي‌‌داد.
نتايج: نتايج اين مطالعه نشان داد كه از مجموع 404 نوزاد مبتلا به زردي 57.7درصد را پسران و 42.3 درصد آنها را دختران تشكيل مي‌‌دادند. اكثر نوزادان ترم بودند (92.3 درصد). بيشتر نوزادان حاصل زايمان طبيعي بوده (66.9 درصد) و زايمان سزارين در 33.1 درصـد موارد وجود داشته است. 65.8 درصد نوزادان، حاصل حاملگي اول و 31.7 درصد حاصل حاملگي هاي دوم تا پنجم و 2.5 درصد آنها حاصل حاملگي پنجم به بالا بوده‌‌اند. علل منجر به زردي نوزادان در اين مطالعه بترتيب عبارت بودند از: ناسازگاري ABO 18 درصد، ناسازگاري Rh 6.6 درصد، كمبود G6PD 4.1 درصد، نوزاد با وزن كم هنگام تولد 20.5 (LBW) درصد و در ساير موارد نيز علت ناشناخته بود. زمان شروع زردي بيش از 95 درصد موارد در هفته اول تولد بود.
نتيجه گيري: شايعترين علل بروز يا تشديد زردي پاتولوژيك نوزادي در اين مطالعه ناسازگاري گروههاي خوني و وزن‌‌كم هنگام تولد مي‌‌باشد. در اين زمينة آموزش به والدين و اقدامات مناسب درماني براي جمعيت در معرض خطر جهت كاهش ميزان بروز اين موارد توصيه مي‌‌شود.