بررسي تطبيقي سب رس وجهي با حسن و دل و دستور عشاق سيبک نيشابوري

اسداله وجهي از خاندان وجهي است که همچون ديگر خاندان ايراني، با شکل گرفتن حکومت قطب شاهيان در جنوب هند و رونق گرفتن زمينه هاي مختلف فرهنگي و حمايت پادشاهان اين سلسله از اشخاص برجسته ايراني و بعضا غير ايراني به دربار خود، راهي دکن شدند. او شاعر و نويسنده والامقام اردو و فارسي بود که به غالب دکن شهرت يافت. وجهي، نخستين نثرنگار اردو است که کتاب سب رس او را نخستين اثر منثور ادبي زبان اردو ميدانند. کتاب ديگر او، به نام قطب مشتري، هم سبب شد که او را اولين نقاد ادب اردو بنامند. وي در اين کتاب، معيارها و اصول نقد شعر و شاعري را بيان کرده است؛ کتابي که هنوز هم اعتبار خود را حفظ کرده است.
بررسي محتواي کتاب سبرس-که اولين تمثيل صوفيانه در زبان اردو به شمار مي آيد-نشان مي دهد که نويسنده کتاب کاملا تحت تاثير دو اثر معروف فتاحي يا سيبک نيشابوري بوده است؛ که نويسنده مقاله حاضر بر آن است اين تاثيرپذيري و موارد مشابه را در حد امکان نشان دهد.