فراواني علل پيوند قرنيه در مرکز آموزشي-درماني شفا کرمان در سال هاي 1383 تا 1385

مقدمه: اين مطالعه به منظور بررسي علل پيوند قرنيه در استان کرمان در سال هاي 1383 تا 1385 انجام شد.
روش: در اين مطالعه گذشته نگر پرونده پزشکي 186 بيمار که طي سه سال (1383-85) در بيمارستان شفاي کرمان تحت عمل جراحي قرار گرفته بودند، مورد بررسي قرار گرفت. تشخيص اوليه و علت پيوند قرنيه ثبت شد. کراتيت عفوني (باکتريال قارچي و آکانتامبايي)، اسکار و کدورت قرنيه، کراتوکونوس (قوز قرنيه)، کراتوپاتي تاولي (آفاکي و سودوفاکي)، پيوند مجدد، ديستروفي و دژنرسانس قرنيه، کراتوپاتي تب خالي (کراتيت تب خالي فعال) و ... به عنوان علل پيوند قرنيه در نظر گرفته شدند.
يافته ها: در مجموع 186 بيمار (110 مرد و 76 زن) با ميانگين سني 24.3±47.7 سال (6 تا 85) بررسي شدند. شايع ترين علت پيوند قرنيه کدورت و اسکار قرنيه (%32.3) بود. علل ديگر پيوند قرنيه، کراتوکونوس (%22.6)، کراتيت باکتريال (%15.6)، کراتوپاتي تاولي آفاکي (%6.7)، کراتوپاتي تاولي سودوفاکي (%6.5)، پيوند مجدد (%4.8)، کراتيت تب خالي (%3.8)، کراتيت قارچي (%1.6)، ديستروفي قرنيه (%1.6) و دژنرسانس اسفروئيدال (%1.6) بودند.
نتيجه گيري: کدورت واسکار قرنيه شايع ترين علت پيوند قرنيه در کرمان بين سال هاي 1383 تا 1385 مي باشد که احتمالا به دليل شيوع بيشتر بيماري هاي عفوني از جمله تب خال و تراخم مي باشد که منجر به کدورت قرنيه مي شوند.