رابطه مديريت تنوع نيروي کار و دانش آفريني سازماني در آموزش عالي ايران

تنوع نيروي کار، دارايي جديدي است؛ که جهان گرايي فزاينده براي سازمان ها به ارمغان آورده است. نيروي کار متنوع، مدل هاي ذهني مختلفي را با خود به سازمان مي آورد؛ که در صورت درست اداره شدن عقايدي جديد توليد مي کند، دانش آفريني، خلاقيت و نوآوري به بار مي آورد. در اين پژوهش رابطه اداره تنوع نيروي کار و فرايند دانش آفريني در نظام آموزش عالي مطالعه شد. روش پژوهش توصيفي ـ همبستگي بود؛ مشارکت کنندگان در اين پژوهش 132 نفر از اعضا هیات علمي دانشگاه بودند که با استفاده از نمونه گيري تصادفي طبقه اي انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسش نامه پژوهشگرساخته بود. داده ها با استفاده از نرم افزار spss از جمله آزمون هاي آماري همبستگي و رگرسيون تجزيه و تحليل شد. يافته هاي پژوهش نشان داد بين اداره تنوع نيروي کار و فرايند دانش آفريني در نظام آموزش عالي رابطه مثبت وجود دارد؛ مديريت اثربخش آن مي تواند دانش آفريني را براي سازمان به ارمغان آورد.