مطالعه عوامل خطر بيماري هاي قلب و عروق در جمعيت تحت پوشش پايگاه تحقيقات جمعيت تهران: طراحي آماري و روش نمونه گيري

بيماري هاي قلبي- عروقي مسوول حدود نيمي از مرگ ها در کشورهاي مختلف به ويژه کشورهاي توسعه يافته و حتي کشورهاي در حال رشد هستند. مطالعات مختلف بيانگر تفاوت هاي قابل ملاحظه اي در سطوح ملي، ناحيه اي و نژادي در خطر ابتلا به اين بيماري ها مي باشند. انتساب اين تفاوت ها در ميزان هاي مرگ و مير به تغييرات احتمالي در بروز بيماري، عوامل خطرساز آن و يا سير طبيعي بيماري نيازمند اطلاعات پايه اي از هر يک از عوامل تعيين کننده بيماري و توزيع آنها در جمعيت است تا بر اين اساس راهبردهاي لازم جهت پيشگيري و کنترل بيماري اتخاذ گردد.
مطالعه عوامل خطر بيماري هاي قلبي- عروقي در جمعيت منطقه 17 شهر تهران به منظور تعيين شيوع عوامل خطر اين بيماري ها و با مدل پروژه مونيکاي سازمان بهداشت جهاني طراحي و اجرا شد. پروژه مونيکا در بيش از 20 کشور و 35 مرکز به بررسي روند مرگ و مير ناشي از بيماريهاي قلبي- عروقي و نيز پايش بيماري هاي عروق کرونر و ميزان ارتباط آنها با تغييرات صورت گرفته در عوامل خطر شناخته شده، عادات زندگي روزمره، مراقبت هاي بهداشتي و عوامل عمده اقتصادي و اجتماعي مي پردازد.
اين مقاله به تشريح روش نمونه گيري و طراحي آماري اين پروژه به عنوان يکي از مهمترين رويکردهاي مطرح شده جهت انتخاب صحيح نمونه ها مي پردازد و در طي آن عناوين مختلف بحث شده است، نظير: چارچوب نمونه گيري، طراحي نمونه گيري و دلايل آن، اندازه هاي بهينه هر خوشه، حجم نمونه و روش انتخاب نمونه ها در هر خوشه.