سنجش سطح بلوغ مديريت دانش در سازمان ها از طريق يك مدل بلوغ توسعه يافته مديريت دانش

امروزه دانش به عنوان يك منبع ارزشمند و راهبردي است. براي هدفمند كردن استفاده از دانش به عنوان يك مزيت رقابتي و راهبردي و نيز سازماندهي مراحل توسعه مديريت دانش در سازمان، شناخت وضعيت موجود سازمان در زمينه مديريت دانش و تعيين عوامل موثر بر تصميم گيري يك سازمان براي به كارگيري و بهبود مديريت دانش امري ضروري است. اين مقاله عوامل و شاخص هاي موثر بر بلوغ مديريت دانش را شناسايي كرده، و نيز اولويت بندي شاخص ها و تعيين وزن آن ها را مد نظر قرارمي دهد، سپس به توسعه يك مدل بلوغ مديريت دانش مبتني بر اين عوامل و شاخص ها مي پردازد و از طريق آن در عمل يك سازمان را مي سنجد. بررسي و تاييد عوامل و شاخص هاي استخراجي تحقيق و نيز سطح بندي عوامل و شاخص هاي تاييد شده در سطوح مدل بلوغ توسعه يافته مديريت دانش تحقيق از طريق پرسشنامه توسط خبرگان صورت پذيرفته، تجزيه و تحليل داده ها از طريق، آزمون دو جمله اي، آزمون فريدمن، آزمون كاي دو و روش ميانگين موزون بوده است. پس از اصلاح مدل بلوغ توسعه يافته مديريت دانش كه شامل سطوح، عوامل، اولويت ها و وزن هر يك از آن ها مي شد، با استفاده از پرسشنامه حوزه نمايندگي ولي فقيه در امور حج و زيارت و يك شركت توليد كننده نرم افزار همكار فناوري اطلاعات حوزه مربوطه مورد بررسي قرار گرفت و سطح بلوغ آن مشخص گرديد. مدل توسعه يافته اين تحقيق، نقاط قوت و ضعف سازمان نسبت به حالت ايده آل و مطلوب در هر عامل و شاخص را بيان مي كند، سطح بلوغ مديريت دانش در سازمان را تعيين مي كند و به شناخت وضعيت موجود سازمان در عوامل و شاخص هاي مورد نظر مدل كمك مي كند، و در راستاي بهبود وضعيت جاري سازمان، سازمان را با توجه به اولويت بندي شاخص ها و عوامل مدل آگاه مي كند تا با برنامه ريزي مناسب و دقيق تري وضعيت عوامل و شاخص هاي خود را بهبود دهد و بتواند به سطح بالاتر بلوغ دست يابد.