بررسي اثر درصد امولسيون روانكار و نوع ابزار بر صافي سطح در فرآيند ماشينكاري آلياژ EN AC 48000

آلياژ EN-AC 48000 يكي از آلياژ هاي مهم در صنايع مختلف به‌ ويژه صنعت خودرو به شمار مي آيد. ماشينكاري اين آلياژ به علت ايجاد لبه انباشته و فرسايش ابزار و دستيابي به صافي سطح مطلوب بسيار حايز اهميت است. در مقاله حاضر از سه نوع ابزار مخصوص تراشكاري آلياژهاي آلومينيوم شامل كاربايد روكش دار (CD1810)CVD، كاربايد بدون پوشش (H10) و الماس پلي كريستال(CD10) PCD  استفاده شده است .دراين مقاله به بررسي و مطالعه ﺗاثير پارامترهاي درصد امولسيون سيال و نوع ابزار بر صافي سطح همچنين بهينه سازي پارامتر هاي ماشينكاري براي دستيابي به كيفيت سطح مناسب در ماشينكاري آلياژ EN AC 48000 پرداخته شده است. براي انجام آزمايشات از طرح آزمايش تاگوچي L₉ براي مطالعه فاكتورها و تعاملات بين فاكتورها استفاده شده است. تعداد آزمايشات با انجام سه تكرار جمعا 27 آزمايش براي خروجي مورد نظر مي باشد. درصد امولسيون روانكار نيز در سه سطح %3، %5 و %10 انتخاب شده است. بررسي تاثير فاكتورها و تعاملات بين آنها توسط آناليز ANOVA انجام شده و پارامترهاي موثر و اهميت آنها مورد بررسي قرار گرفته شده است. مقادير بهينه فاكتورها نيز بوسيله آناليز S/N در مورد خروجي هاي آزمايش بيان شده اند. دراين پژوهش با توجه به تحقيقات گذشته بر ماشينكاري خشك و با بكارگيري روانكار با درصد امولسيون در سه سطح و همچنين استفاده از روش بهينه سازي S/N كيفيت سطح بيشتر از %9 بهبود يافته است.