تحليلي بر شاخص هاي بازار کار در سال 1387

نيروي انساني، يكي از مهمترين عوامل توليد است كه از طريق مشاركت در توليد چه به لحاظ فيزيكي و چه به لحاظ مديريتي و تكنولوژيكي نقش بسيار برجسته اي را در روند توليد ايفا مي نمايد؛ به نحوي كه به جرأت مي توان گفت، جوامعي كه موفق شده اند از طريق برنامه ريزي صحيح و متكي بر اصول و ضوابط علمي، نيروي انساني كارآمد به وجود آورند، به خوبي بر كميابي هاي ناشي از ديگر عوامل توليد غالب آمده و اوضاع اقتصادي مطلوبي براي خود فراهم نموده اند.
ايجاد فرصت هاي شغلي جديد و پايدار در سال هاي آينده از جمله دغدغه هاي برنامه ريزان و سياستگذاران است كه نيازمند اتخاذ سياست هاي منطقي و اصولي براي بازار كار طي سال هاي آتي خواهد بود، از اين رو، بررسي تحولات بازار كار ضروري و اجتناب ناپذير به نظر مي رسد.
وضعيت بازار كار بر اساس نتايج طرح آمار گيري از نيروي كار در سال 1387 حاكي از عدم بهبود نسبي شاخص ها در اين بازار است. نرخ مشاركت پايين نيروي كار به ويژه براي زنان، بالا بودن نرخ بيكاري به خصوص در بين جوانان و عدم تعادل در بُعد شهري و روستايي از جمله مختصات بازاركار كشور به شمار مي رود. در گزارش حاضر با تشريح وضعيت عرضه و تقاضاي نيروي كار، دستمزد ها و جنبه هاي مختلف نرخ بيكاري سعي خواهد شد تصوير كاملي از وضعيت بازار كار ارايه گردد.