تخليه زودهنگام خون ريزي فوق مشيميه اي تاخيري متعاقب جراحي گلوكوم

هدف: ارزيابي اثر سيكلوفتوكوآگوليشن از طريق تماس با اسكلرا در بيماران مبتلا به افزايش غيرقابل كنترل فشار داخل چشم به دنبال عمل جراحي ويتركتومي عميق با يا بدون وجود روغن سيليكون در چشم.
روش پژوهش: اين مطالعه گذشته نگر بر روي داده هاي موجود 35 چشم از 35 بيمار با سابقه عمل ويتركتومي عميق، صورت گرفت. در گروه مورد بررسي به منظور كنترل فشار داخل چشم، درمان سيكوفتوكوآگولاسيون از طريق تماس با اسكلرا انجام شده بود. ليزر مورد استفاده از نوع ديود با طول موج 810 ميلي متر بود كه به مدت 2 ثانيه با قدرت 1-3 وات و به تعداد 25-30 نقطه، توسط پروب G از طريق تماس با اسكلرا اعمال گرديده بود. متغيرهاي مورد بررسي شامل حدت بينايي، فشار داخل چشم، تعداد اعمال جراحي قبلي، دفعات سيكلوفتوكوآگوليشن و تعداد داروهاي پايين آورنده فشار داخل چشم بودند.
يافته ها: بيماران به طور متوسط 13.31±4 ماه (از 6 تا 60 ماه) پي گيري شدند. ميانگين فشار داخل چشم با حداكثر درمان قبل از سيكلوفتوكوآگوليشن 12) 33.46±9.8 تا (38 ميلي متر جيوه بود كه در آخرين معاينه پس از ليزر درماني همراه با حداكثر دارو به 16.57±8.21 (2 تا (46 ميلي متر جيوه كاهش يافت (P<0.001). تعداد داروهاي كنترل كننده فشار چشم از 2.6±1.09 دارو قبل از ليزر درماني به 1.31±0.99 دارو در آخرين معاينه رسيد (P<0.001). موفقيت كلي در 29 بيمار 83) درصد) و موفقيت كامل در 9 بيمار 26) درصد) به دست آمد. عوارض ايجاد شده شامل هيپوتوني 3) درصد)، خون ريزي موقت اتاق قدامي 8) درصد) و يك مورد از دست رفتن بينايي 3) درصد) بود.
نتيجه گيري: سيكلوفتوكوآگوليشن با استفاده از ليزر ديود و از طريق اسكلرا، روشي مطمئن و كم عارضه مي باشد كه در مبتلايان به افزايش غيرقابل كنترل فشار داخل چشم به دنبال جراحي ويتركتومي عميق و عدم پاسخ به درمان طبي توصيه مي شود.