بررسي عوامل موثر بر سياست تقسيمي سود شركت هاي شيميايي و دارويي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

سود نقدي قسمتي از سود شرکت است که به صورت نقد به سهام داران پرداخت مي شود. توزيع سود نقدي قديمي ترين و معمولي ترين راه انتقال بازده شرکت به سهام داران مي باشد. مديريت شرکت همواره بايد در خصوص نگهداري و يا توزيع تمام يا بخشي از سود سهام تصميم گيري کند. به همين دليل براي مديران مالي شرکت تعيين مناسب ترين سياست سود تقسيمي و عواملي که ممکن است بر تعيين اين سياست تاثيرگذار باشند از همه مهم تر است. عوامل زيادي از قبيل: اندازه شرکت، فرصت هاي سرمايه گذاري، اهرم شرکت، هزينه نمايندگي، اثر انتشار پيام، ثبات سودآوري، محدوديت تامين مالي خارجي، ترکيب سهام داران و ماليات، وجود دارندکه ممکن است بر تدوين سياست سود تقسيمي تاثير بگذارند. هدف از انجام اين تحقيق، بررسي تاثير اندازه شرکت، فرصت هاي سرمايه گذاري و سياست سود تقسيمي سال قبل بر سياست سود تقسيمي شركت هاي شيميايي و دارويي پذيرفته شده در بورس تهران و تعيين ميزان تاثير هر کدام از اين عوامل است. بنابراين، آزمون فرضيه ها بر اساس اطلاعات 39 شركت از مجموعه شركت هاي شيميايي و دارويي پذيرفته شده در بورس تهران انجام گرفته است. بررسي و آزمون فرضيه هاي تحقيق از الگوي رگرسيون چندمتغيره و آزمون t استيودنت و براي تحليل داده ها از نرم افزارSPSS  استفاده شده است. نتايج حاصل از تجزيه و تحليل اطلاعات نشان مي دهد كه سياست سود تقسيمي تحت تاثير سود تقسيمي سال قبل بوده، كه اين نتايج با مدل هموارسازي لينتنر سازگاري دارد و فرصت هاي سرمايه گذاري و اندازه شرکت تاثيري بر آن ندارند.