پيوندخودي سلولهاي كبدي در طحال سگ

هدف: بررسي امكان پيوند سلولهاي كبدي درون طحال در مدل حيواني.
طرح: مطالعه تجربي.
حيوانات: پنج قلاده سگ مخلوط بومي از هر دو جنس.
روش كار: بوسيله بيهوشي عمومي خط مياني شكم باز شده و از كبد نمونه هايي به طريق مكش بوسيله يك سرنگ 50 ميلي ليتري و سوزن 14 اخذ گرديد. نمونه هاي تهيه شده درون طحال به روش مستقيم درون بافت طحال و همچنين از طريق شريان طحالي تزريق گرديد. شكاف خط مياني بخيه گرديد و حيوانات به هوش آمدند. در روز 16 بعد از عمل مجددا حيوانات بيهوش شدند وضعيت ظاهري طحال ثبت گرديد و تصاويري تهيه شد. براي مطالعه هيستوپاتولوژيكي قسمتي از طحال قطع گرديد. لامهاي تهيه شده بوسيله هماتوكسيلين ائوزين (H&E) و (PAS) پريوديك اسيد شيفت رنگ آميزي شد و با ميكروسكوپ نوري مطالعه گرديد.
نتايج: بررسي وضعيت ظاهري طحال نقاط سفيد رنگي در محلهاي تزريق نشان داد و قطر عروق طحال بزرگ شده و پر به نظر مي رسد. مطالعه ميكروسكوپي گروهي از سلولهاي كبدي در مركز يك فوليكول لنفي در لايه سفيد رنگي را نشان داد.
نتيجه گيري: پيوند سلولهاي كبدي درون طحال هم براي تقويت كبدهاي ضعيف و هم در موارد نارسايي حاد كبدي مي تواند مفيد باشد. نيز براي ايجاد پل ارتباطي تقويتي تا زمان پيوند كبد مناسب در موقعيت هاي نارسايي نهايي حاد كبدي مي تواند موثر باشد.