نگرش دانش آموزان پسر مقطع متوسطه قائم شهر نسبت به مصرف سيگار

مقدمه و اهداف: مصرف سيگار يکي از خطرناک ترين رفتارهاي غيربهداشتي است. اين پژوهش با هدف توصيف نگرش نسبت به مصرف سيگار و نيز شناسايي همبسته هاي اجتماعي نگرش به سيگار در بين دانش آموزان انجام شده است.
روش کار: تحقيق حاضر يک مطالعه مقطعي، با استفاده از روش پيمايش است. 400 دانش آموز پسر در سال سوم متوسطه دبيرستان هاي شهر قائمشهر که به صورت تصادفي طبقه اي متناسب انتخاب شده بودند، به پرسشنامه پژوهشگر ساخته به صورت خود اجرا پاسخ دادند. براي سنجش نگرش دانش آموزان نسبت به سيگار از يک مقياس 32 گويه اي در سه بعد شناختي، عاطفي و رفتاري استفاده گرديد.
نتايج: 6/82 درصد از دانش آموزاننسبت به مصرف سيگار نگرش منفي و 6/5 در صد از آنان نگرش مثبت داشته اند. نتايج تحليل واريانس نشان مي دهند که در مجموع، دانش آموزاني که در رشته هاي کار - دانش و علوم انساني تحصيل مي کردند، پدرانشان تحصيلات کم تري داشتند، به طبقات اجتماعي پايين تري متعلق بودند، والدين و نيز دوستان آن ها سيگاري بوده اند، تعداد دوستان سيگاري آن ها بيشتر از ده نفر بوده است، بيشتر از دو سال با آن ها دوست بوده اند، و هر روز يا حداقل دو تا سه بار در هفته با آن ها معاشرت داشتند، گرايش بيشتري به مصرف سيگار داشته اند.
نتيجه گيري: اين پژوهش نشان داد که ميزان شناخت دانش آموزان از عوارض مصرف سيگار به نسبت، پايين است که مي تواند عاملي در جهت گرايش آن ها به مصرف سيگار باشد.