اندازه گيري کمي و کيفي استيرن در مجتمع پتروشيمي تبريز

زمينه و هدف: عليرغم کاربرد بسيار فراوان، استيرن مي تواند يکي از آلاينده هاي مهم موجود در هوا باشد.
اين ماده در صنايع پتروشيمي از يک طرف باعث ايجاد مخاطراتي براي پرسنل شاغل در کارخانه و خطوط توليد مي گردد و از سوي ديگر باعث ايجاد آلودگي در محيط زيست مي گردد. در اين تحقيق، مجتمع پتروشيمي تبريز جهت اندازه گيري و ارزشيابي اين آلاينده انتخاب گرديده است.
روش بررسي: اندازه گيري ها به تفکيک خطوط توليدي انجام شد و بر اساس هر خط، نقاطي به صورت تصادفي انتخاب و عمليات نمونه گيري در دو خط توليدي اولفين و استيرن منومر انجام شد. جهت اندازه گيري و ارزشيابي اين آلاينده از روش نمونه گيري شغلي بر اساس روش 834 مندرج در کتاب Air Sampling and Analysis استفاده گرديد. همچنين جهت اندازه گيري ها و ارزشيابي هاي محيطي اين ماده، روش مذکور بسط داده شد و با محاسبه ضرايب تصحيح، ارزشيابي هاي محيطي بر اساس اين روش انجام شد.
فرايندهاي نمونه گيري و ارزشيابي در دو فصل پاييز و تابستان انجام گرفت. همچنين جهت ترسيم منحني هاي هم تراز استيرن از نرم افزار Surfer نسخه 5.04 استفاده گرديد.
يافته ها: نتايج نشان داد که رابطه معني داري بين غلظت آلودگي و فصل ها وجود ندارد. هم سويي ميزان غلظت استيرن و جهت وزش هاي بادهاي غالب، در دو فصل نشان داد که بين انباشتگي استيرن و جهت وزش بادهاي غالب ارتباط معني داري وجود دارد.
نتيجه گيري: با توجه به نقش بسيار زياد وزش باد و موجود مخازن حاوي استيرن و راکتورهاي توليد کننده اين ماده در قسمت غرب، يکي ازعلل اصلي افزايش تراکم آلاينده استيرن در قسمت غرب و در امتداد خط شرق به غرب در هر دو فصل مي باشد.