مطالعه بازآرايي هاي كروموزومي و بررسي بيوانفورماتيکي ژن هاي دخيل در بروز سرطان القايي پستان به وسيله DMBA در رت و شناسايي مناطق سينتنيك آنها در كروموزوم هاي انسان

مقدمه: سرطان پستان شايع ترين نئوپلاسم در بين زنان و با شيوع فزاينده است. اين سرطان علت عمده مرگ زنان در سنين کمتر از 55 سال است. با توجه به گزارش ثبت موارد سرطان در ايران اين سرطان رتبه اول را در بين زنان داشته است. مطالعه حاضر با هدف تعيين محتمل ترين ژن هاي دخيل در سرطان پستان انجام شده است.
روش: 10mg از ماده سرطان زاي DMBA از طريق خوراکي به رت هاي نژاد SD تحت آزمايش خورانده شد. به منظور شناسايي و تعيين نوع سرطان هاي حاصل که براي کشت سلولي نيز به کار رفتند از روش هاي هيستوپاتولوژي و ايمنوهيستو شيمي استفاده و سپس اقدام به تهيه کروموزوم هاي متافازي گرديد و نواربندي هاي کروموزومي توسط رنگ آميزي گيمسا انجام شد. فراوان ترين و مشترک ترين تغييرات کروموزومي ثبت گرديد. بر اساس چگونگي تغييرات و محل آنها و با کمک پايگاه هاي اطلاعاتي و تعيين توالي هاي نوکلئوتيدي و مقايسه ژنوميک بين رت و انسان، ليستي از ژن هاي موجود در نواحي که به احتمال زياد با تغييرات خود سبب بروز تومور شده اند تهيه شد.
يافته ها: تغييرات کروموزومي ايجاد شده طيف وسيعي از ناهنجاري هاي عددي را شامل مي گرديد و به طور واضح، کروموزوم هاي شماره 1، 3 و 9 دچار افزايش و کروموزوم هاي شماره 8 و 15 دچار گم شدگي در تعداد کروموزوم ها گرديده بودند. علاوه بر اين، تغييرات ساختاري از جمله حذف شدگي در کروموزوم هاي شماره 2، 5، 8، 16 و 19 هم چنين اضافه شدگي در کروموزوم هاي 2، 12 و 19 به طور غير اتفاقي مشاهده شد.
نتيجه گيري: با استفاده از روش مقايسه ژنوميک مشخص شد که احتمالا ژن هاي DAB2، KLF4، HSPA8، CALB2, CDKN2A، HPR، CHFR، ALDH2، AQP3، ABCA1، ALDOB، ASH2L، LSM1,FGFR1، HSPA8،ZFHX3  و SFRP1 مي توانند از جمله مهم ترين ژن ها در بروز سرطان پستان باشند و به عنوان ژن هاي پيشنهادي براي مطالعات دقيق تر ارايه مي گردند.