مقايسه حالت اسيد و باز در خون شرياني و وريدي حين بيهوشي

مقدمه: از زمان پيدايش بيهوشي نياز به پايش به ويژه از نظر اكسيژناسيون و اسيد و باز هميشه وجود داشته است. براي اين بررسي دستگاه هاي  گوناگوني تهيه شده اند كه يكي از مفيدترين آنها ارزيابي گازهاي خون شرياني است. اين روش، روشي تهاجمي است كه استفاده از آن در مورد تمام بيماران امكانپذير نيست. استفاده از اين روش با توجه به تهاجمي بودن و عوارض بالقوه اي كه دارد محدود به بيماران خاصي است. لذا در اين بررسي بيماران از نظر وضعيت اسيد و باز در خون شرياني با وريدهاي پشت دست كه روشي راحت تر و با عوارض كمتر است مورد ارزيابي قرار گرفتند.
مواد و روش ها: 20 بيمار با كلاس ASA 1 و 2 در اين مطالعه آينده نگر وارد شدند. حدود 15 دقيقه پس از القا بيهوشي با رعايت شرايط استريل ابتدا نمونه خون شرياني دست (راديال) و بالافاصله پس از آن خون وريدي پشت دست گرفته شد و به آزمايشگاه گازهاي خون فرستاده شد.
نتايج: در اين مطالعه ميانگين فشار اكسيژن، فشار دي اكسيد كربن، اشباع اكسيژن خون و اسيديته در نمونه هاي خون شرياني و وريدي با هم اختلاف معني داري داشتند (p<0.01). بي كربنات در نمونه هاي خون وريدي و شرياني با هم اختلاف معني داري نداشتند (p>0.05).
بحث: با توجه به اختلاف معني دار بين خون شرياني و وريدي از لحاظ فشار اكسيژن، فشار دي اكسيد كربن و اسيديته نمي توان از خون وريدي به عنوان جايگزيني مطمئن براي خون شرياني جهت ارزيابي اكسيژناسيون و وضعيت اسيد و باز بيماران استفاده كرد.