تاثير وضعيت مادر در مرحله فعال زايمان بر پي آمد زايمان در حاملگي اول

زمينه و هدف: مطالعات مختلف اثرات وضعيت انتخابي مادر را در اتاق درد و زايمان مطرح نموده اند و به نظر مي رسد که اهميت آنها كمتر از عوامل طبي و مامايي نباشد. مطالعه حاضر با هدف تعيين تاثير وضعيت مادر در مرحله فعال زايمان بر روند و پيامد زايمان در زنان با حاملگي اول انجام شد.
روش كار: پژوهش حاضر يك مطالعه نيمه تجربي بود. افراد واجد شرايط وارد مطالعه شده و 75 نفر در گروه شاهد (داراي وضعيت معمول) و 75 نفر در گروه آزمون (داراي وضعيت انتخابي) مورد بررسي قرار گرفتند. زنان در گروه شاهد داراي وضعيت معمول، در اتاق درد به صورت خوابيده در تخت بودند ولي زنان در گروه آزمون اجازه داشتند تا در هر وضعيتي كه احساس راحتي بيشتري مي كنند مثلا قدم زدن، ايستادن، نشستن، تكيه دادن به جلو و عقب، چهاردست و پا، سجده و غيره قرار گيرند. طول مدت مرحله اول و دوم زايمان، شدت درد در مرحله دوم زايمان نمره آپگار دقيقه اول پنجم، ميزان رضايت مادر از تجريه زايمان و زمان شروع شيردهي ثبت شد داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه 11 مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفت.
يافته ها: يافته هاي پژوهش نشان داد كه وضعيت انتخابي و آزاد مادر، به طور قابل ملاحظه اي باعث كاهش طول مرحله فعال زايمان (p=0.002)، ميزان نياز به تشديد زايمان با اكسي توسين (p=0.005)، شدت درد زايمان (p=0.026) ، زايمان به روش سزارين (p=0.039) و افزايش نمره آپگار دقيقه اول (p<0.01)، زمان شروع زودتر تغذيه با شير مادر (p=0.001) و ميزان رضايتمندي مادران از تجربه زايمان شد (p=0.000). طول مرحله دوم زايمان و نمره آپگار دقيقه پنجم در دو گروه تفاوت معني داري نداشت.
نتيجه گيري: وضعيت انتخابي مادر در طي مرحله فعال زايمان، تاثير مثبت بر نتايج زايمان و آپگار دقيقه اول دارد.