به منظور بررسي تاثير تيمارهاي هورموني بر کالزايي و باززايي در گياه رازيانه، پنج ريزنمونه (برگ، هيپوکوتيل، مريستم انتهايي، ريشه و طوقه) انتخاب شد. بذر گياه رازيانه بعد از استريل به محيط آب در لوله آزمايش روي پل کاغذي کشت و در دماي 24oC با 16 ساعت روشنايي و 8 ساعت تاريکي قرار داده شد و بعد از گذشت 15 روز که گياه به ارتفاع حدود 10 سانتي متر رسيد ريزنمونه ها تهيه شدند. القاي کالوس با کشت ريزنمونه ها روي محيط 1/2 MS با 9 تيمار هورموني شامل هورمون2,4-D 2)، 4 و 8 ميلي گرم در ليتر) و BAP (0.25، 0.5 و 1 ميلي گرم در ليتر) تحت شرايط 16 ساعت روشنايي و 8 ساعت تاريکي و دماي 24oC انجام شد. اندازه کالوس، وزن کالوس و درصد کالزايي در هر يک از تيمارهاي بکار رفته اندازه گيري شد. با درنظر گرفتن صفات فوق هورموني 2 و 4 ميلي گرم در ليتر2,4-D و 0.25 و 0.5 ميلي گرم در ليتر BAP بهترين ترکيبهاي هورموني و نيز هيپوکوتيل و مريستم انتهايي بهترين ريزنمونه ها شناخته شدند. در مرحله باززايي کالوس محيط 1/2 MS با 9 ترکيب هورموني ياد شده به همراه2,4-D (0.2 ميلي گرم در ليتر) و BAP ، (0.5، 2، 4، 15، 20 و 25 ميلي گرم در ليتر) وTDZ (15 و 20 ميکروليتر) و محيط 1/2 MS بدون هورمون در نظر گرفته شد که محيط MS 1/2 بدون هورمون بهترين محيط باززايي را نشان داد. به منظور مطالعه توليد اسانس در فاز کشت سوسپانسيون سلولي بهترين تيمار در فاز کالزايي انتخاب شد و کالوس به محيط سوسپانسيون سلولي به محيط کشت MS 1/2 شامل (2,4-D ميلي گرم در ليتر) وBAP 0.25)ميلي گرم در ليتر) منتقل و در شرايط تاريکي در دماي 24oC روي شيکر با 100 دور در دقيقه قرار داده شدند. بعد از 4 هفته طيف نگاري جرمي انجام شد که توليد موادي همچون آلفا-پينن و ليمونن در محيط کشت بافت گزارش شد.