هدف: کروسین کاروتنویید استخراج شده از زعفران است که دارای خواص درمانی بسیاری از جمله آثار آنتی اکسیدانی است. ترکیبات آنتی اکسیدان از جمله کاروتنوییدها ممکن است در دزهای بالا به عنوان پیش اکسیدان عمل کند و باعث تخریب بافت ها شود که در این شرایط مهم ترین سیستم های دفاع آنتی اکسیدانی در کبد وارد عمل می شود تا از آسیب بافت ها ممانعت به عمل آورد. در این مطالعه آثار سمی احتمالی کروسین بر کبد رت طبیعی بررسی شد.مواد و روش ها: رت های طبیعی به طور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند. به گروه 1 (کنترل)، نرمال سالین و به گروه های 2-4 به ترتیب کروسین با دزهای 50، 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم هفته ای یک بار به مدت 4 هفته به صورت داخل صفاقی تزریق شد. رت ها یک هفته بعد از آخرین تزریق کشته شدند. پارامترهای بیوشیمیایی آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز، آلکالین فسفاتاز، اوره، اسیداوریک و کراتینین در سرم و میزان گلوتاتیون احیا، فعالیت آنزیم های کاتالاز، سوپراکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز و میزان اکسید شدن پروتئین ها و لیپیدها با اندازه گیری میزان گروه های کربونیل و مالون دی آلدیید در کبد ارزیابی شد. نمونه های کبد از نظر هیستوپاتولوژی نیز بررسی شد.نتایج: کروسین با دزهای مختلف مورد استفاده در درمان بیماری ها بررسی شد. هیچ گونه تغییر معنی داری در پارامترهای بیوشیمیایی سرم، گلوتاتیون احیا، مالون دی آلدیید، گروه های کربونیل پروتئین ها و فعالیت آنزیم های کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز در بافت کبد ایجاد نشد. همچنین هیچ تغییر بافتی در کبد مشاهده نشد. تنها دز 200 میلی گرم بر کیلوگرم باعث اندکی کاهش در فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز شد که شاید در درازمدت جبران شود.نتیجه گیری: کروسین در دزهای مورد استفاده هیچ اثر سمی بر کبد رت نداشت.

دیابت با افزایش استرس اکسیداتیو و کاهش پتانسیل آنتی اکسیدانی به دلیل افزایش تشکیل رادیکال های آزاد همراه است. خاصیت آنتی اکسیدانی کلاله زعفران گزارش شده است. به نظر می رسد سطح و عملکرد BDNF و فاکتور رشد عصبی (NGF) در دیابت به دلیل وجود مقاومت به انسولین مختل می شود. تغییر سطح BDNF و NGF با افزایش دیابت نوع 2 مرتبط است. این مطالعه با هدف بررسی اثر کروسین و سافرانال بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی مانند سوپراکسید دیسموتاز (SOD)، گلوتاتیون پراکسیداز (GPx) و کاتالاز و فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز و عصب (BDNF) انجام شد.در این مطالعه 36 موش صحرایی به 6 گروه به شرح زیر تقسیم شدند: گروه کنترل، دیابتی درمان نشده، دیابتی تحت درمان با دو غلظت 100 و 50 میلی-گرم بر میلی لیتر از کروسین و سافرانال به صورت تزریق داخل صفاقی در یک بازه 25 روزه. در پایان دوره درمان، بافت مغز برای ارزیابی آنزیم های آنتی اکسیدانی BDNF و NGF تشریح شد.سطوح BDNF، NGF، SOD، GPX، CAT و MDA در گروه تیمار با غلظت 100 میلی گرم بر میلی لیتر کروسین و سافرانال در مقایسه با گروه تحت درمان با غلظت 50 میلی گرم بر میلی لیتر کروسین، سافرانال و گروه کنترل افزایش معنی داری داشت.نتایج نشان داد که کروسین و سافرانال شاخص های آنتی اکسیدانی و آسیب های ناشی از دیابت را در بافت مغز موش های دیابتی بهبود داده است

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

مقدمه: زعفران به عنوان یک دارو از دیرباز مورد توجه بوده است و گزارشهایی از اثرات ضد سرطانی کروسین، رنگدانه اصلی زعفران وجود دارد. از آن جا که نامیرایی سلول های سرطانی عمدتا ناشی از فعال شدن آنزیمی به نام تلومراز است، تاثیر کروسین بر فعالیت این آنزیم در سلول های آدنوکارسینومای سینه رده MCF7 مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: غلظت IC50 کروسین پس از 48 ساعت تیمار سلولها با استفاده از روش MTT تخمین زده شد. فعالیت تلومراز در سلول های تیمار شده در مقایسه با سلول های کنترل تیمار نشده با استفاده از روش رایج تکثیر تکرارهای تلومری (TRAP) (بر اساس روش Kim، (1994 و نیز روش کمی qTRAP (بر اساس روشHou ، (2001 سنجش و نتایج با هم مقایسه شد.یافته ها: غلظت های خیلی پایین کروسین فعالیت تلومراز را در مقایسه با سلولهای تیمار نشده افزایش می دهد، ولی غلظت های بالاتر آن به شکل وابسته به دوز فعالیت آنزیم را کاهش می دهد. بر اساس روشqTRAP ، فعالیت تلومراز در غلظت IC50 کروسین تا 85% نسبت به سلول های تیمار نشده مهار می گردد و روش TRAP نیز بطور کیفی این فرآیند را تایید می کند.نتیجه گیری: هر دو روش مورد استفاده پیشنهاد می کنند که مکانیسم ضد سرطانی کروسین در رده سلولی MCF7 احتمالا به واسطه اثر مهارکنندگی قوی آن بر فعالیت تلومراز است.

وجود ایزوفرم های ژنی مختلف در گیاهان منجر به ایجاد ایزومرهای مختلف از متابولیت ها به مانند متابولیت های گلیکوزیله شده می-گردند. در تحقیق حاضر به شناسایی و بیان هترولوگ ایزوفرم ژنی کدکننده آنزیم گلیکوزیل ترانسفراز کلاله گیاه زعفران در مرحله گرده افشانی پرداخته شد. نتایج حاصل از توالی یابی و آنالیز های بیوانفورماتیکی توالی ژنی جدا شده از ژنوم گیاه زعفران با استفاده از آغازگرهای هرزگرد نشان داد که این توالی ژنی با اندازه 1368 جفت باز متعلق به خانواده پروتئینی گلیگوزیل ترانسفرازها بوده که بصورت آپو پلاستی در سلول ترشح می گردد. جهت بررسی عملکرد آنزیمی، ابتدا توالی کامل ژنی ایزوله شده با تکنیک Gibson Assembly در وکتور بیانی pThio-UGT تحت پروموتر القایی آرابینوز، ساب کلون شده و با روش الکتروپوراسیون در سویه باکتریایی BL21-pGro که بیان کننده پروتئین های چاپرونی با زیرواحدهای ELو ES بود ترارریخت گردید. پروتئین های بیانی به دنبال تخریب دیواره باکتری با روش فراصوت و سوسپانسیون سازی رسوب باکتری در محلول PBS، به روش جوشانیدن استخراج شد. نهایتاً جداسازی پروتئین های نوترکیب با بارگذاری روی ژل 10%SDS-PAGE نشان داد که حاصل بیان هترولوگ ایزوفرم ژنی آنزیم گلیکوزیل ترانسفراز پروتئینی با وزن مولکولیkDa 69/5 می باشد. نتایج حاصل از این پروژه می تواند در تعیین استراتژی های اصلاح نژادی برای بهبود صفات کیفی و کمی مانند رنگ و عطر در گیاه زعفران به کار گرفته شوند.

مقدمه: زعفران در طب سنتی کاربردهایی همچون ضد اسپاسم و آرام بخشی دارد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی خواص ضد ملانوژنز و آنتی اکسیدان یکی از ترکیبات موثره زعفران (کروسین) بر روی دودمان سلولی ملانومای موشی B16F10 است.روش بررسی: در انجام این پژوهش تجربی آزمایشگاهی، سلول های ملانومایی از بانک سلولی پاستور تهیه، در محیط کشت دارای %10 سرم جنین گاوی همراه %1 آنتی بیوتیک در 37 درجه سانتی گراد کشت شدند. درصد بقا سلولی پس از تیمار با غلظت های کروسین (16، 8، 4، 2، 1 میکروگرم بر میلی لیتر) ارزیابی و اثرات مهاری کروسین بر ملانوژنز توسط آزمون تیروزیناز قارچی، تیروزیناز سلولی، سنتز ملانین و اثر آنتی اکسیدانی توسط روش فلوریمتری اندازه گیری شد. داده های کمی توسط آزمون ANOVA، آزمون Tukey در سطح p<0.05 تحلیل شدند.نتایج: یافته ها نشان داد غلظت های 1 تا 16 میکروگرم کروسین سمیت چشمگیری بر سلول های ملانومایی نداشت، به علاوه فعالیت تیروزیناز قارچی (p≤0.001)، فعالیت تیروزیناز سلولی و محتوای ملانین در یک روش وابسته به دوز در سلول های B16F10 کاهش یافت. کاهش رادیکال آزاد در سلول های ملانومایی تیمار شده نشان داد این ترکیب در غلظت های 4 و 8 میکروگرم و در غلظت 16 میکروگرم معنی دار هستند و دارای ظرفیت آنتی اکسیدانی است.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که کروسین به عنوان عامل مهارکننده ملانوژنز در سلول های B16F10 مطرح بوده و می تواند به عنوان یک ترکیب سفیدکننده پوستی پیشنهاد شود.

سابقه و هدف: در حالت طبیعی مقداری رادیکال آزاد در اثر فعالیت و متابولیسم سلول ها تولید می شود که به وسیله عوامل آنتی اکسیدان آنزیمی و غیر آنزیمی خنثی می شود. از این رو دریافت آنتی اکسیدان ها از منابع غذایی همیشه در تحقیقات تغذیه مورد توجه بوده است. به همین جهت مطالعه حاضر به بررسی اثرات آنتی اکسیدانی کروسین بر پروفایل ژن های دخیل در سیستم آنتی اکسیدانی آنزیماتیک در سلول های عضله پرداخته است. مواد و روش ها: در این پژوهش سلول های عضلانی C2C12 پس از کشت و چند مرحله پاساژ، به سلول های میوتیوب تمایز داده شدند و تحت تیمار با غلظت های مختلف کروسین (10، 25، 50 و 100 میکرومولار) به مدت 24 ساعت قرار گرفتند و نهایتا میزان بیان ژن آنزیم های آنتی اکسیدانی (SOD1, SOD2, Gpx1, catalase) به روش Real-time PCR مورد سنجش قرار گرفت. یافته ها: کروسین به طور معنی داری سبب کاهش بیان ژن های SOD2, Gpx1, catalase شد (05/0p<) و تاثیری بر میزان بیان ژن SOD1 نداشت. نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد که دریافت یک آنتی اکسیدان اگزوژن مانند کروسین احتمالا با تقویت سیستم دفاع آنتی اکسیدانی غیر آنزیماتیک، میزان نیاز به بیان ژن های آنتی اکسیدانی آنزیماتیک را کاهش می دهد. هر چند به مطالعات بیشتری در این زمینه نیاز است.