زمینه و هدف: پرستاران یکی از پایه های نظام سلامت هستند. مهاجرت از عوامل کاهش و از دست دادن این سرمایه ارزشمند است. روش بررسی: مطالعه مرور نظام مند حاضر پایگاه های اطلاعاتی مگیران، وب آوساینس، پابمد، اسکوپوس، گوگل اسکالر و پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی را بدون محدودیت زمانی و براساس روش پریزما جست وجو کرده است و جهت ارزیابی کیفی مقالات از چک لیست های ارزیابی انتقادی مؤسسه جوآنا بریگز استفاده شد. یافته ها: ابتدا 265 مقاله استخراج شد. پس از انجام غربالگری و حذف مقالات تکراری، بی ارتباط و بدون متن کامل مرحله ارزیابی کیفی انجام شد و نهایتاً 17 مقاله وارد مطالعه شد. اقدام مداخله ای در مقالات گزارش نشده بود و هیچ مطالعه ای عوامل مؤثر شناسایی شده را اولویت بندی نکرده بود. علل مؤثر بر مهاجرت در 2 دسته علل مربوط به کشور مبدأ (عوامل فشار) و علل مرتبط با کشور مقصد (عوامل کشش) دسته بندی شده بودند. عوامل در کشورهای مبدأ و مقصد در 3 حوزه عوامل فردی، عوامل اجتماعی و عوامل فرهنگی تقسیم شده بودند. میزان درآمد، جایگاه شغلی، امنیت شغلی، تسهیلات ادامه تحصیل و تکنولوژی آموزشی، روابط تیمی در محیط کار و امکانات و وضعیت خانوادگی به عنوان مهم ترین عوامل مؤثر بر مهاجرت شناسایی شده بودند. نتیجه گیری: پرستاران و به ویژه پرستاران جوان کشور های جهان سوم میل بالایی به مهاجرت داشتند. با توجه به علل چند بعدی مؤثر بر مهاجرت پرستاران، جهت مدیریت مؤثر این پدیده توجه ویژه و اصلاحات ساختاری در ابعاد اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی ضروری است.

کردها گروهی از اقوام آریایی هستند که هم زمان با مهاجرت سایر طوایف آریایی به فلات ایران، در مناطقی از کشورهای امروزی ایران، عراق، ترکیه، سوریه، آذربایجان و ارمنستان جای گرفتند. با این که سکونت گاه اصلی این گروه بیشتر در مناطق یاد شده بود اما گروه های کوچک تری از آنان با توجه به نوع زندگی و معیشتشان که مبتنی بر اقتصاد رمه گردانی بود و نیز بعضا به دلایل سیاسی، اجتماعی و فرهنگی در درازنای سده های گوناگون در گستره مناطق مختلف قاره آسیا و از آن میان نواحی شرقی ایران، پراکنده شده بودند.از علت و زمان دقیق پراکندگی کردها در مناطق شرقی ایران پیش از عصر صفویه اطلاع زیادی در دست نیست و تنها برخی از منابع به وجود کردها در خراسان در قرون نخستین اسلامی اشاره ای کرده اند. برخی از منابع نیزاشاره کوتاهی به حضور کردها در زمان حکومت تیموریان واوایل دوره صفوی دارند اماموج اصلی مهاجرت کردها به خراسان در زمان شاه عباس صفوی آغاز شد و تا روزگار نادرشاه ادامه یافت. بررسی دلایل این مهاجرت کم و بیش اجباری و چگونگی انجام آن و نیز شناسایی برخی از دستاوردهای این مهاجرت موضوع مورد توجه این مقاله می باشد.