مقدمه و هدف: درمان بیماران مبتلا به افسردگی اساسی با مشکلاتی همراه است و تاثیر نسبی درمان دارویی و شناخت درمانی در درمان افسردگی هنوز موضوع قابل بحثی است. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر سه روش دارو درمانی، شناخت درمانی و دارو درمانی توام با شناخت درمانی در درمان بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی بود.روش کار: این پژوهش یک مطالعه تجربی بود و 120 بیمار مبتلا به افسردگی اساسی به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند که گروه اول با شناخت درمانی، گروه دوم با داروی ضد افسردگی و گروه سوم با ترکیبی از داروی ضد افسردگی و شناخت درمانی تحت اقدامات درمانی قرار گرفتند. آزمون افسردگی بک (Beck) معیار میزان تغییرات علایم افسردگی و بهبودی پس از انجام مداخلات درمانی بوده است.نتایج: یافته ها نشان داد که اقدامات شناخت درمانی، دارو درمانی و شناخت درمانی توام با دارو درمانی به طور معنی داری در درمان افسردگی موثر بوده است. و بین روش دارو درمانی و شناخت درمانی اختلاف معنی دار وجود نداشته است اما بین روشهای شناخت درمانی و دارو درمانی با شناخت درمانی توام با دارو درمانی اختلاف معنی دار وجود داشت.نتیجه نهایی: در نهایت با توجه به آزمون های آماری روشهای درمانی را از نظر میزان تاثیر آنها در بهبودی اختلال افسردگی اساسی بدین شکل میتوان رتبه بندی نمود: 1) روش شناخت درمانی توام با دارو درمانی 2) روش دارو درمانی 3) روش شناخت درمانی.

مقدمه: هدف پژوهش حاضر مقایسه کارایی و اثربخشی شناخت درمانی بک با شناخت درمانی تیزدل در درمان افسرده خویی بود. مواد و روش کار: بدین منظور شش آزمودنی (دو مرد و چهار زن) به شیوه ی نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و به تصادف در دو گروه جای داده شدند و هر گروه با یکی از دو روش یاد شده تحت درمان قرار گرفتند. بررسی حاضر به روش طرح آزمایشی تک موردی و از نوع خط پایه ی چندگانه انجام شد. آزمودنی ها در مرحله پیش از درمان (خط پایه) و در طی جلسه های چهارم و هشتم و پس از درمان (جلسه دوازدهم) و مرحله ی پیگیری (دو ماه پس از درمان) پرسش نامه افسردگی بک و مقیاس افسردگی، اضطراب، استرس را تکمیل کردند. هم چنین در مرحله ی پیش از درمان (خط پایه) و پس از درمان (جلسه دوازدهم) مقیاس نگرش های ناکارآمد و مقیاس کنترل درونی – بیرونی توسط آزمودنی ها تکمیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که هر دو روش درمان (شناخت درمانی بک و شناخت درمانی تیزدل) در کاهش علایم افسرده خویی موثر بوده و این کارایی و اثربخشی در مورد روش دوم بارزتر بوده است. نتیجه گیری: شناخت درمانی تیزدل در درمان افسرده خویی، می تواند موثرتر از شناخت درمانی بک باشد.

امروزه با پیشرفت علم و تکنولوژی، موزه­ها نقش مؤثری در ترویج فرهنگ و بالابردن سطح آگاهی عموم دارند و به عنوان مراکزی جهت حفظ و اشاعۀ فرهنگ یک جامعۀ قلمداد می­شوند که در مرحلۀ اول، نگهداری و سپس گسترش فرهنگ را برعهده گرفته­اند. نگهداری از اثر موزه­ای به عنوان نخستین گام در فرایند موزه­ای شدن شیء نقش مؤثری در بقای آن دارد؛ فرایندی که در چندین مرحله و زیر نظر چندین کارشناس با گرایش های موزه­داری، باستان شناسی، مستندنگاری و مرمت صورت می­گیرد. از این ­رو مستندنگاری اثر موزه­ای به عنوان مهم ترین و ابتدایی­ترین مرحله در فرایند اشاره شده و به منظور حراست از اثر موزه­ای، ضروری­ترین اقدام است که به دانش مربوط به آن شیء می­افزاید. این کار نه تنها از بعد هویت­بخشی قابل توجه و مهم است بلکه در تولید محتوای آموزشی و پژوهشی نیز نقش مؤثری را در موزه ایفا می­کند و به عنوان بستری به منظور تقویت زیرساخت های تولید محتوا برای شیء حائز اهمیت است. از این ­رو بهره­گیری از سیستمی یکپارچه و جامع برای دسترسی بهتر به اطلاعات شیء موزه­ای در تمام موزه­ها قابل توجه و ضروری است. موزه­ها برای طبقه­بندی آثار خود از استانداردهای مختلفی استفاده می­کنند که در این پژوهش با تمرکز بر مستندنگاری آثار موزه­ای، انواع طبقه بندی فراداده­ای موزه و استاندارهای مورد استفاده در موزه­ها بررسی خواهد شد. این مقاله به روش توصیفی- تطبیقی، استانداردهای فراداده­ای مطرح را که در موزه­های مختلف جهان مورد استفاده قرار گرفته است، معرفی کرده و مورد مقایسه قرار داده است. از طرفی به منظور بررسی وضعیت شیوه­های مستندنگاری آثار در موزه­های کشور نیز موزۀ ملی ایران و موزۀ ملی ملک انتخاب شده و با انجام دادن مصاحبه به میزان اهمیت و نقش فراداده­ها و استانداردهای مطرح پرداخته شده است. هدف این پژوهش شناسایی و معرفی انواع استانداردها و الگوهای مورد استفاده در مستندنگاری آثار موزه­ای است که ضرورت ایجاد و اهمیت طبقه­بندی فراداده­ها و استانداردهای آثار موزه­ای در موزه­ها را نشان می­دهد. نتایج حاصل بیانگر به کارگیری استانداردهای آزموده شده و مورد تأیید جهانی است که فراداده­ها را از زوایای مختلفی مشخص و طبقه­بندی نموده و این امر کمک زیادی به ساماندهی بخش مستندنگاری موزه­های کشور خواهد کرد و علاوه بر طبقه­بندی استاندارد آثار، دسترس­پذیری اطلاعات را نیز آسان می­سازد. در موزه­های مورد بررسی (موزۀ ملی ایران و موزۀ ملی ملک) با توجه به تنوع و کثرت آثار در هر دو موزه که حاوی حجم زیادی از اطلاعات هستند، موزۀ ملی ملک برای طبقه­بندی فراداده­ای در موزه از استانداردهای جهانی استفاده کرده است، اما موزۀ ملی ایران در این خصوص استانداردهای تعریف شدۀ خود را دارد.