هجامعه آماری این پژوهش شامل دانشجویان سال آخر مقطع کارشناسی و دانشجویان مقطع تحصیلات تکمیلی در رشته های مختلف کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا همدان و دانشگاه رازی کرمانشاه بودند (N=850). از این تعداد، 385 نفر به عنوان حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه گیری طبقه ای متناسب انتخاب شدند. ابزار اصلی پژوهش پرسشنامه بود که سوالات آن در سه بخش شامل شایستگی های حرفه ای، ساختار اجتماعی آموزش، انگیزه تحصیلی طراحی شد. روایی سوالات پرسشنامه با استفاده از پانل متخصصان تایید و پایایی آن نیز از طریق آزمون آلفای کرونباخ محاسبه و به میزان 0. 88 به دست آمد. نتایج تحقیق نشان داد که از دیدگاه دانشجویان کشاورزی از بین شایستگی های حرفه ای، 8 مولفه شامل-1 کسب مهارت های عملی،-2 مهارتهای زبان انگلیسی،-3 تجربه کار کشاورزی،-4 توانایی اجرا و انجام پروژه های مختلف کشاورزی، نتایج حاصل از تحلیل معادلات ساختاری نیز نشان دهنده اثر مستقیم شایستگی های حرفه ای بر دو متغیر انگیزه تحصیلی (0. 78) و ساختار اجتماعی آموزش (0. 63)، بوده که در سطح 0. 001 مثبت و معنادار شد. نتایج همچنین نشان داد انگیزه تحصیلی اثر مستقیم بر روی ساختار اجتماعی آموزش با ضریب مسیر (0. 82) داشته است.

زمینه و هدف: امروزه، سامانه های متعدد رتبه بندی پایداری میزان هم سازی ساختمان با محیط را ارزیابی می کنند. معیارهای ارزیابی-به عنوان مهم ترین رکن سنجش-گرایش غالب هر سامانه را مشخص می کند. در این پژوهش با سنجش اهمیت نسبی و اولویت گذاری معیارها، این گرایش در مواجهه با مباحث پایداری تببین می گردد. روش بررسی: در این پژوهش، چارچوب مشترکی برای مقایسه و تحلیل موشکافانه ی معیارهای ارزیابی پنج سامانه ی فراگیر دنیا (BREEAM، LEED، CASBEE، DGNB و HQE) در قالب مطالعات کتابخانه ای ارایه شده است. با استفاده از تدابیر تحلیلی-مقایسه ای، معیارهای ارزیابی سامانه های موجود در قالب چهارچوب پیشنهادی استخراج و سازمان دهی شده اند. به منظور شناخت اهمیت نسبی هر معیار، ضریب وزنی تک تک معیارها برداشت شده؛ جهت هم سازی داده ها و مقایسه پذیری، بر مبنای 100 محاسبه گردیده است. یافته ها: چارچوب مقایسه ای بر مبنای سه جنبه ی کلیدی توسعه پایدار-محیطی، اجتماعی و اقتصادی-سازمان یافته است که 11 سرفصل ارزیابی را با عناوین انرژی، آب، ساخت گاه، بارهای محیطی، مصالح، پس ماند، کیفیت فضای داخلی، مباحث فرهنگی-اجتماعی، اقتصاد، کیفیت فنی و عملکردی، مدیریت و فرآیندهای پایدار پوشش می دهد. معیارهای زیرمجموعه هر سرفصل امکان سنجش قابلیت هر سامانه را در سطوح ریزتر ارزیابی فراهم آورده اند. بحث و نتیجه گیری: مبانی و رویکرد هر سامانه نقش موثری در سازمان دهی ساختار محتوایی معیارها دارد؛ مثلا DGNB، که ساختار ارزیابی آن منطبق با اصول سه گانه معماری پایدار سامان یافته، بخش قابل توجهی از معیارهایش به موضوعات اقتصادی-اجتماعی اختصاص دارد؛ درصورتی که در BREEAM، LEED و یا HQE، که به نسل اول سامانه ها تعلق دارند، ساختار ارزیابی عمدتا به مباحث محیطی می پردازد. در سامانه های کل نگر مانند DGNB و CASBE مباحثی چون کارکرد، قابلیت های فنی و سرویس دهی ساختمان نمود بیش تری یافته اند؛ درحالی که در سامانه های جز نگر مانند BREEAM، LEED و HQE، حفظ منابع از جمله انرژی، آب، زمین و. . . اهمیت می یابد. هرچند در هر دو گروه به انرژی و کیفیت محیط داخلی موکدا توجه شده است.

زمینه و هدف: این تحقیق که به روش پیمایشی انجام شد، درخصوص شناسایی نیازهای آموزشی کارکنان شهرداری تهران در زمینه مسایل محیط زیست و ارایه الگوی آموزشی براساس مدل DACUM می باشد. روش بررسی: بدین منظور جامعه آماری را کارکنان شهرداری منطقه 2 تهران به تعداد 1331 نفر تشکیل دادند. نمونه های مورد مطالعه به صورت تصادفی به تعداد 310 نفر شناسایی شدند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسش نامه محقق ساخته بود که روایی آن تایید و پایایی نیز با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ بالای 7/0 محاسبه و تایید گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار MATLAB مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: محیط زیست یکی از ابعاد حساس و آسیب پذیر است که همواره در معرض تهدید قرار گرفته است. حفظ محیط زیست یک وظیفه همگانی و ملی است به نحوی که باید در حیطه وظایف و مسوولیت های فردی و اجتماعی به حفظ آن پرداخت و شهرداری نیز به عنوان یکی از متولیان امر در این زمینه نقش حیاتی را ایفا می نماید. بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد تفاوت معنی داری میان افراد با تحصیلات متفاوت از نظر نیازهای آموزشی وجود دارد. بدین معنی که کارکنان با تحصیلات فوق دیپلم نیاز آموزشی بالاتری نسبت به دو گروه دیگ (کارشناسی و کارشناسی ارشد) داشتند. هم چنین از نظر نیازهای آموزشی افراد با تحصیلات کارشناسی نیاز آموزشی بالاتری نسبت به کارشناس ارشدها داشتند.

زمینه و هدف: حدود 10% از جمعیت جهان دچار نوعی معلولیت هستند که قریب یک سوم آنها را کودکان تشکیل می دهند. پیروی والدین از برنامه توانبخشی فرزندان نقش مهمی در پیشرفت درمانی کودکان دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان پیروی والدین از برنامه های توانبخشی کودکان معلول مراجعه کننده به مراکز سرپایی توانبخشی شهر بیرجند انجام شد.روش تحقیق: در این مطالعه مقطعی و توصیفی، اطلاعات مورد نیاز از همه 92 والدینی که کودکان معلول ایشان از مراکز توانبخشی سرپایی شهر بیرجند خدمات توانبخشی (کار درمانی، فیزیوتراپی و گفتار درمانی) دریافت می کردند، جمع آوری شد. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته بود و روایی محتوایی 0.72 و ضریب پایایی آزمون مجدد آن 0.94 بود. با انجام مصاحبه بر اساس پرسشنامه وضعیت پیروی والدین از توصیه حضور مرتب در جلسات درمان، انجام تمرینات درمانی در منزل، تهیه وسایل توانبخشی و تهیه مواد آموزشی، سنجیده شد. داده ها با استفاده از نسخه 16 نرم افزار آماری SPSS تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: بالغ بر 47.8% (44 نفر از 92 نفر) از مراجعه کنندگان پیرو توصیه حضور مرتب در جلسات درمان (یعنی شرکت در 90% و بیشتر جلسات) و 70% (42 نفر از 60 نفر) پیرو انجام تمرینات درمانی با کودک در منزل (یعنی انجام 50% و بیشتر توصیه ها) بودند. در زمینه تهیه وسایل توانبخشی و تهیه مواد آموزشی (یعنی تهیه 90% و بیشتر از موارد توصیه شده) به ترتیب 77% (47 نفر از 61 نفر) و 72.7% (16 نفر از 22 نفر) پیرو توصیه ها محسوب می شدند.نتیجه گیری: برای حصول موفقیت در درمان، تلاش در راه شناسایی موانع پیروی والدین کودکان معلول از برنامه های توانبخشی فرزندان و فراهم نمودن زمینه فائق آمدن بر آنها، اجتناب ناپذیر می باشد.