ميزان سواد رسانه اي و اطلاعاتي در بين دانشجويان دانشگاه علوم پزشکي اصفهان بر اساس شاخص هاي سواد رسانه اي و اطلاعاتي يونسکو

مقدمه: سواد رسانه اي و اطلاعاتي به عنوان يک مفهوم جديد مطرح شده از طرف يونسکو، کاربران را قادر مي سازد تا در هنگام استفاده از اطلاعات و رسانه ها قضاوت و تفسير درست داشته باشند و در خلق و توليد اطلاعات حق مولف را نيز رعايت کنند. هدف اين پژوهش تعيين ميزان سواد رسانه اي و اطلاعاتي در بين دانشجويان دانشگاه علوم پزشکي اصفهان بر اساس شاخص هاي سواد رسانه اي و اطلاعاتي يونسکو بوده است.
روش بررسي: روش پژوهش، پيمايشي تحليلي و از نوع کاربردي است. ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته بوده که بر اساس شاخص هاي سواد رسانه اي و اطلاعاتي يونسکو و متون علمي معتبر و نيز نياز پژوهشگران تهيه و بومي سازي گرديده است. روايي توسط متخصصان کتابداري و اطلاع رساني مورد تاييد قرار گرفت. پايايي ابزار با استفاده از آلفاي کرونباخ مقدار 75 صدم به دست آمد. جامعه آماري شامل دانشجويان دانشگاه علوم پزشکي اصفهان بوده که حجم نمونه بر اساس جدول کرجسي و مورگان 375 نفر به دست آمد. روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي مي باشد. جهت تجزيه و تحليل يافته ها از آمار توصيفي (فراواني، درصد، ميانگين و انحراف معيار) و آمار استنباطي (Independent T-test و ANOVA) استفاده شد.
يافته ها: يافته ها نشان داد ميانگين سواد رسانه اي و اطلاعاتي دانشجويان 3.86±0.338 مي باشد که بالاتر از حد متوسط و نسبتا مطلوب مي باشد. بيشترين ميانگين مربوط به ارج نهادن به توليدات علمي ديگران با 4.40±0.775 و کمترين ميانگين ها مربوط به انتقال اطلاعات از طريق سخنراني رسمي با 3.15±1.23مي باشد. ميانگين بعد رعايت حق مولف با 4.22±0.466 بيشتر از ساير ابعاد (ارزشيابي اطلاعات رسانه ها، شيوه استفاده از رسانه ها، استفاده هدفمند از رسانه ها، ترکيب اطلاعات، تبادل اطلاعات) و کمترين بعد مربوط به تبادل اطلاعات 3.62±0.744 مي باشد. مقايسه بين جنسيت و وضعيت تاهل و ميزان سواد رسانه اي و اطلاعاتي نشان داد که بين سواد اطلاعاتي و متغيرهاي مذکور تفاوت معني داري وجود ندارد، اما با متغير مقطع تحصيلي تفاوت معني داري وجود دارد.
نتيجه گيري: نتايج نشان داد ميزان سواد رسانه اي و اطلاعاتي دانشجويان دانشگاه علوم پزشکي اصفهان بالاتر از حد متوسط و نسبتا مطلوب مي باشد. با اين وجود دانشجويان در زمينه انتقال اطلاعات از طريق سخنراني رسمي، ارائه دانسته هاي علمي به شکل نوشتاري و شروع فعاليت هاي جديد با اطلاعات کم وضعيت مطلوبي ندارند. در مجموع لازم است هم دانشجويان و هم دست اندرکاران امر آموزش به عوامل موثر در افزايش سواد رسانه اي و اطلاعاتي به عنوان يک قابليت اساسي در استفاده از رسانه هاي چاپي و الکترونيکي توجه ويژه نمايند.