سليمان سومين پادشاه قدرتمند بني اسراييل، پيامبري است که خداوند به او زبان مرغان را آموخته، باد را مسخرش گردانيده و ديوان را مطيع او نموده است. مولوي با عنايت به جايگاه سليمان در سلطنت و نبوت، با بيان داستان او در مثنوي، به تفسير عرفاني از سرگذشت او در قرآن مي پردازد. آنچه بيش از هر چيز برداستان سليمان سايه افکنده است، سيماي اساطيري شخصيت اوست که با عناصري چون مور، ديو، هدهد، باد، خاتم و ... گره خورده است.