شيوه مولانا جلال الدين در سرودن مثنوي معنوي، تفسير و توضيح و حل مشکل هايي است که صدها سال پيش از حوزه هاي دانشمندان علوم اسلامي مطرح بوده است. مشکل هايي از نادرست فهميدن مساله هاي عقلي، برخاسته از قرآن کريم و حديث هاي رسيده از رسول اکرم (ص). آنچه در اينجا در معرض مطالعه و قضاوت خوانندگان محترم قرار مي گيرد، بحثي است که درباره استفاده مولانا از برخي حديث ها و نشان دادن دو سه نمونه از آن، چنانکه در جاي ديگر نوشته ام روش مولانا در طرح اين حديث ها روش و اعظان و مذکران قديم است. آنان آيه اي از قرآن يا حديثي از رسول (ص) و يا امامان (ع) را بر مردم مي خواندند و بحث درباره آن را آغاز مي کردند. نه به ماخذ داستان توجه داشتند و نه به درستي و يا نادرستي حديث، چرا که غرض گرفتن نتيجه اي بود که در آن بحث انتظار داشتند.