شاعران عرب اشعار خود را به هنگام ظهور اسلام به سبك شاعران جاهلي مي سرودند تا اينكه به اسلام گرويدند. پس از بعثت پيامبر گرامي (ص)، دو دسته از شاعران پيدا شدند، قريش در مقام تحدي با پروردگار و رسول خدا بر آمد و همين امر موجب شد كه مهاجرت ازمكه به مدينه پيش آيد تا جايي كه قريش و ياوران آنها در سويي صف آرايي كردند و پيغمبر (ص) و كساني كه با آن حضرت (ص) به مدينه مهاجرت نموده در سويي ديگر قرار گرفتند. شاعراني از قبير ضراربن خطّاب فهري و هبيره بن ابي وهب مخزوني در مقابل پيغمبر (ص) و مهاجران و ياران آن حضرت صف آرايي نمودند و شاعراني مانند حسان بن ثابت انصار، عباس بن مِرداس، اوس بن بجير طائي در دفاع از اسلام و پيامبر (ص) و مسلمانها اشعار موثري به نظم درآوردند در اين مقاله علاوه بر بررسي شعر متعهد در صدر اسلام به موضوعات برجسته شعري اين دوره نيز اشاره مي شود.