اميري فيروزکوهي، متخلص به "امير" شاعر قصيده سرا و غزل پرداز معاصر، از خانداني است صاحب نام.
او در ميان سخنوران معاصر چهره اي دارد شناخته شده با تمام ويژگيهاي يک شاعر طراز اول.
اميري نه تنها در حوزه غزل و قصيده، بلکه در ميدان انواع ديگر شعر، طبعي دارد به رواني آب، زلال و صاف.
اگر چه غزلش در نازک خيالي غزل صائب را به ياد مي آورد، اما شهرتش در پيروي از سبک هندي بيشتر به جهت دفاع توام با هواداري و مهرورزي از صائب و سخنوران سبک هندي است؛ وگرنه شعرش از سبک عراقي ملاحتي دارد خوش.