گر بر زني به تير جفا موي موي ما
آيد نواي عشق زهر تار موي ما
آيا حمد و ستايش الهي را با عشق رابطه و سر وکاري هست؟
عشقت رسد به فرياد گر خود بسان حافظ
قرآن زبر بخواني با چارده روايت
لسان الغيب راه وصول به محبوب ازلي را عاشقي و رندي و مستي حقيقي از باده محبت هستي و سر نهادن بر عهد الستي ميداند.
طفيل مستي عشقند آدمي و پري
مستي او در اثر مشاهده جمال يار است که در پي جذبه و وجدي که از ذات دوست رسيده فراهم آمده است. آما پيش از شناخت عشق، شناختن حب و محبت و محبوب لازم مي نمايد. در قرآن کريم واژه عشق نيامده، ولي در 83 مورد حب و مشتقات آن به کار رفته است. رسول اکرم (ص) و عارفاني بزرگ چون قشيري و مولوي و سعدي و حافظ شيرازي و حاج مولي هادي سبزواري و حکيم الهي قمشه اي و انوار شيرازي رضوان الله تعالي عليهم اجمعين در معناي حب و عشق سخنها گفته و درها سفته اند.
عشق صلح کل و باقي همه جنگست و جدل
عاشقان جمع و فرق جمع پريشاني چند