تاثير سن بر توليد و دفع لاكتات خون در انواع بازيافت پس از يك صدمتر شناي سرعتي

هدف از اين تحقيق، مشخص كردن تأثير سن روي لاكتات خون به دنبال اجراي دو نوع بازيافت فعال(آهسته، متوسط) و يك نوع بازيافت غير فعال (استراحت) پس از يك فعاليت شديد در شناگران نخبه است. بيست شناگر عضو تيم ملي به طور تصادفي انتخاب و در دو گروه سني 12تا14 و 15تا20 سال به طور مساوي تقسيم شدند. آزمودني ها در سه نوبت جداگانه به فاصله هاي 48 ساعت در محل اجراي آزمون ها حضور يافتند. طبق برنامه همه آزمودني ها در برنامه گرم كردن، استراحت، خونگيري (لاله گوش) سنجش لاكتات خون (دستگاه سنجش لاكتات) ثبت ضربان قلب (دستگاه ضربان سنج) قبل از آزمون شركت كردند همچنين پس از اجراي آزمون (يك صدمتر شناي آ‎زاد) و 15دقيقه بازيافت بلافاصله كار خونگيري و ثبت ضربان قلب اجرا شد. در نوبت هاي بعدي به فاصله 48ساعت، دو نوع بازيافت فعال (آهسته و متوسط) پس از اجراي آزمون يك صدمتر به مدت 15 دقيقه اعمال و در پايان دوره هاي 15 دقيقه اي، بازيافت نتايج لاكتات خون و ضربان قلب ثبت شد. نتايج تحقيق نشان داد كه كاهش لاكتات خون دو گروه سني در بازيافت فعال نسبت به غير فعال معني دار بوده و بازيافت فعال با شدت متوسط در گروه 15تا20 از گروه 12تا14 سال تفاوت معني داري (0.05 ≥p ) داشته است.