ميزان پاسداري از دانش پژوهي و زبان فارسي در نوشته هاي « علمي»

دانش پژوهشي و زبان فارسي دو پديده در هم تنيده و برجسته اند. از اين رو بايد در گراميداشت و پاسداشت هر دو کوشيد. ولي نشانه هاي بسياري گوياي کمبود چنين کوششي و ناسودمندي تلاش هاي انجام شده است. در اين جا پس از شناسايي ويژگي هاي بايسته يک نوشته دانش پژوهانه فارسي، متن يک فراخوان مقاله، به نمايندگي از همه نوشته هايي که دانش پژوهانه و فارسي انگاشته مي شوند، بررسي شده است تا ميزان برخورداري آن از ويژگي هاي سازمانداري، مهارداري، و فارسي دوستي روشن شود. بررسي انجام شده گوياي آن است که نوشته ياد شده آن گونه که بايد و شايد از دانش پژوهي و زبان فارسي پاسداري نکرده است. در پايان به برخي ريشه هاي اين دشواري پرداخته و پژوهش ها و آموزش هايي پيشنهاد شده است.