توسعه آموزشهاي علمي-كاربردي : مفهوم، جايگاه و مدل مفهومي

نظر به اهميت آموزشهاى علمى _ کاربردى از جهات مختلف و افزايش تحصيل کردگان دبيرستانى و دانشگاهي، يکى از مهمترين مسائل دولت جمهورى اسلامى ايران در حال حاضر، مسأله اشتغال، بويژه اشتغال تحصيل کردگان دبيرستانى و دانشگاهى است. از اين رو در سالهاى اخير، حرکت وسيعى در جهت بکارگيرى آموزشهاى علمى _ کابردى به منظور مواجه با اين مسأله و نيز تغييرات سريع و پويا در سطح ملى و جهانى صورت گرفته است. ليکن، به نظر مى رسد ناهماهنگى در اين نوع آموزشها با برنامه هاي توسعه اقتصادى کشور، فقدان قانون نظام آموزشهاى علمى _ کاربردى، مدون نبودن سياستها و راهبردها در زمينه امکانات سخت افزارى و نرم افزارى و پراکندگى و فقدان يک برنامه جامع آموزشى، موجب نارساييهايي در سيستم آموزش علمى _ کاربردى کشور شده است. در مقاله حاضر هدف آن است تا ضمن اشاره کلى بر زمينه هايي چون نيروى انسانى، اشتغال و آموزشهاى علمى _ کاربردى به اهميت موضوع پرداخته و با توجه به جايگاه آموزشهاى علمى _ کاربردى، مدلى مفهومى در اين رابطه ارائه نمود.