تجزيه و تحليل توزيع فضايي و مكانيابي مدارس ابتدايي منطقه 6 شهر تهران با استفاده از GIS

مكان گزيني مدارس در شهر بزرگي چون تهران همواره با مشكلات عديده اي روبه رو بوده است. تعدد عوامل موثر در مكانيابي مدارس و افزايش روز افزون مشكلات زندگي شهري لزوم استفاده از روشهاي موثر و سيستمهاي رايانه اي رادر مكانيابي مدارس بيش از پيش آشكار ساخته است. هدفهاي اين تحقيق ارزيابي نحوه توزيع مدارس ابتدايي، مشخص كردن نواحي محروم از مدارس ابتدايي، اولويت بندي آنها در محدوده منطقه 6 تهران و ارائه پيشنهاد به مسئولان آموزش و پرورش و نهادهاي متولي امر ساخت و ساز مدارس براي استفاده از امكانات، متخصصان و سيستمهاي اطلاعات جغرافيايي در تشخيص مكانهاي مناسب براي احداث مدرسه است.
در اين تحقيق داده هاي مكاني از روي نقشه هاي رقومي و خطي تهيه و داده هاي توصيفي نيز با استفاده از مدارك، اسناد، آمار و پژوهشهاي ميداني، جمع آوري و به پايگاه اطلاعاتي متصل شد. سپس براي هر يك از عوامل موثر در مكانيابي مدارس، لايه اي تهيه و در هر لايه حريم كاربريها تعريف شد. با توجه به وزن مناطق و تركيب آنها، موقعيت فعلي مدارس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. در مرحله بعد مناسب ترين مكانها براي تاسيس مدارس جديد برحسب اولويت پيشنهاد گرديد.
نتيجه تحقيق مشخص مي سازد كه مكان اكثر ساختمانهاي آموزشي دولتي مقطع ابتدايي در منطقه مورد مطالعه با معيارهاي مورد نظر مطابقت زيادي ندارد. همچنين نتايج تحقيق نشان مي دهد كه با استفاده از سيستمهاي اطلاعات جغرافيايي مي توان امكانات مناسبي براي تجزيه و تحليل وضع فعلي مدارس فراهم كرد و با توجه به معيارهاي تاسيس مدرسه، مكانهايي راكه با كمبود يا تراكم فضاي آموزشي مواجهند تشخيص داد و در كوتاه ترين زمان ممكن با توجه به اولويتها، ضروري ترين مكان براي احداث مدرسه راپيشنهاد كرد.