انتقال فناوري و جايگاه آن در سرمايه گذاري خارجي

اخلاقي بهروز; بيابان گرد حسين

مشخصات مقاله

عنوان نشریه:

مدرس علوم انساني

اطلاعات شماره:

زمستان 1379 , دوره 4 , شماره 4 (پياپي 17) ; از صفحه 17 تا صفحه 34 .

عنوان مقاله:

انتقال فناوري و جايگاه آن در سرمايه گذاري خارجي

نویسندگان:

اخلاقي بهروز, بيابان گرد حسين

آدرس:

چکیده:

انتقال تکنولوژي يا فناوري به عنوان فرايندي که براساس آن، علوم، فنون، مهارتها و تواناييهاي علمي و فني تحت مالکيت يا اختيار شرکت و يا کشور دارندة آن به شرکت يا کشوري که متقاضي چنين دانشها يا مهارتهايي است انتقال مي يابد، يکي از مباحث اساسي سرمايه گذاري خارجي را تشکيل مي دهد. يکي از اهداف عمدة کشورهاي در حال توسعه دستيابي به فناوريهاي جديدِ ابداعي کشورهاي پيشرفته و شرکتهاي چند مليتي از طريق جلب و جذب سرمايه گذاري خارجي است. قرارداد انتقال فناوري از نظر تحليل ماهيت حقوقي در سيستم حقوقي ايران از مصاديق مادة 10 قانون مدني به حساب ميآ يد. فناوري به عنوان يک کالاي غيرمادي به صورت تجاري يا غيرتجاري قابل انتقال است. سرمايه گذاري مستقيم خارجي که گاه از آن به مشارکت تجارتي بين المللي تعبير مي شود، مهمترين و اقتصاديترين روش انتقال تجاري فناوري به حساب مي آيد. از بين روشهاي مختلف انتقال فناوري پيشرفته خارجي، سرمايه گذاري مستقيم خارجي از طريق ايجاد شرکتهاي مشترک از اهميت فوق العاده اي برخوردار است، چرا که از طرفي سرمايه گذار خارجي به علت مشارکت در مالکيت و مديريت شرکت، معمولاً فناوري قابل قبولي را ارائه مي کند و از طرف ديگر به دليل علم و آگاهي شرکاي محلي از اوضاع و احوال مختلف داخلي، حساسيتهاي احتمالي حقوقي، اقتصادي و سياسي به حداقل مي رسد.

کلید واژه:

انتقال فناوري(Q4)سرمايه گذاري مستقيم خارجي(Q4)