|
چکیده:
قرآن كريم به زبان عربي نازل شده است و ناگزير بايد ساختار اين زبان را بر تن كند. اما اين بدان معنا نيست كه در تمام ساختهاي صرفي و نحوي تماما از آن پيروي كند؛ لذا طبيعي است كه نوعي انحراف از نرم و ساز و كارهاي معمول نحوي زبان عربي در آن پيدا شود. فراهنجاري در حقيقت انحراف از قواعد حاكم بر زبان هنجار مي باشد.
فراهنجاري، تحت عنوان برجسته سازي ادبي جاي مي گيرد كه يا نسبت به قواعد حاكم بر زبان خودكار انحراف (فراهنجار) صورت مي گيرد و يا قواعدي بر آن مي افزايد. از انواع فراهنجاري يعني واژگاني، نحوي، معنايي، گويشي، نوشتاري، تنها گونه اخير در زبان قرآن اتفاق نيفتاده است؛ ولي از گونه هاي ديگر مي توان سخن گفت. نوشتار حاضر بيشتر ناظر بر فراهنجاري در ساخت نحوي قرآن كريم است.
|