بررسي رابطه بين سلامت روان، منبع كنترل و شيوه مقابله اي دانش آموزان دختر سال اول مقطع متوسطه شهر تهران

هدف: اين پژوهش به منظور بررسي رابطه بين سلامت روان، منبع کنترل و شيوه مقابله اي دانش آموزان دختر سال اول مقطع متوسطه شهر تهران انجام شده است
روش: نمونه اي که مورد بررسي قرار گرفت شامل 191 دانش آموز بودند. جهت انتخاب نمونه پژوهش ابتدا منطقه 7 شهر تهران به جهت انسجام نسبي بافت فرهنگي، اقتصادي و اجتماعي (طبق پيشنهاد اداره کل آموزش و پرورش شهر تهران) انتخاب شد. سپس از بين مدارس دولتي دخترانه اين منطقه، يک دبيرستان به طور تصادفي انتخاب شد. بدين ترتيب کليه ي دانش آموزان سال اول مقطع متوسطه دبيرستان مذکور به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. پس از آن پرسشنامه سلامت عمومي گلدبرگ (GHQ) و پرسشنامه منبع کنترل بر روي نمونه پژوهش (N=191) اجرا و سپس نمرات حاصل از اجراي پرسشنامه هاي مذکور با استفاده از روشهاي آماري استنباطي (ضريب همبستگي پيرسون، تحليل واريانس يکطرفه ANOVA و آزمون t دوگروه مستقل) مورد بررسي و تحليل قرار گرفت.
يافته ها: نتايج و يافته هاي حاصل نشان داد که بين سلامت روان و شيوه مقابله اي و همچنين بين منبع کنترل و شيوه مقابله اي ارتباط مثبت و معناداري وجود دارد. اما بين سلامت روان و منبع کنترل ارتباط مثبت و معناداري وجود ندارد. در ضمن يافته هاي جانبي پژوهش نيز بيانگر اين امر است که بين سطح تحصيلات مادر، اشتغال مادر و عملکرد تحصيلي دانش آموزان با سلامت روان وشيوه مقابله اي آنان ارتباط معناداري وجود دارد.