بررسي و مقايسه تاثير سه روش تمريني پرشهاي عمقي بر شاخصهاي الكترومايوگرافي ورزشكاران 16 تا 18 ساله باشگاهي

كردي محمدرضا; ابراهيمي اسماعيل; قراخانلو رضا; گاييني عباسعلي

مشخصات مقاله

عنوان نشریه:

المپيك

اطلاعات شماره:

تابستان 1383 , دوره 12 , شماره 2 (پياپي 26) ; از صفحه 21 تا صفحه 36 .

عنوان مقاله:

بررسي و مقايسه تاثير سه روش تمريني پرشهاي عمقي بر شاخصهاي الكترومايوگرافي ورزشكاران 16 تا 18 ساله باشگاهي

نویسندگان:

كردي محمدرضا, ابراهيمي اسماعيل, قراخانلو رضا, گاييني عباسعلي

آدرس:

چکیده:

هدف از انجام اين پژوهش، بررسي و مقايسه سه روش تمرين پلايومتريک (پرشهاي عمقي) بر شاخصهاي الکترومايوگرافي (آمپلي تود يا طول امواج و فرکانس يا تعداد پتانسيلهاي عمل عضلات پهن داخلي و راست راني) در ورزشکاران 16 تا 18 ساله باشگاهي است. در اين مطالعه، 45 نفر از دانش آموزان دبيرستان تربيت بدني و علوم ورزشي "پورياي ولي تهران"، به روش تصادفي انتخاب و پس از انجام آزمون توانايي براي شرکت در تمرين پرشهاي عمقي، به سه گروه 15 نفري تقسيم شدند. هر سه گروه به مدت 16 جلسه، تمرين پرشهاي عمقي را به سه شکل متفاوت انجام دادند. آزمودنيهاي بدين ترتيب تمرينها را به اجرا درآوردند: گروه A، پرشهاي عمقي با کمترين زمان تماس پاها به زمين در لحظه فرود و بلافاصله حداکثر پرشهاي عمودي ( DJ-H/T يا BDJ)، آزمودنيهاي گروه B، پرشهاي عمقي با حداکثر سه ثانيه مکث در فرود، همراه با خم کردن زانوها و در پي آن حداکثر پرشهاي عمودي (DJ-H يا CMJ) و آزمودنيهاي گروه C، پرشهاي عمقي همانند گروه B اما همراه با جليقه هاي حاوي وزنه ( DJ-W/H يا CMWJ). ارتفاع سکوي پرشهاي عمقي و ارتفاع پرشهاي عمودي براي همه آزمودنيها در سه گروه يکسان و به ترتيب 40 و 70 سانتي متر بود. براي اندازه گيري شاخصهاي الکترومايوگرافي از دستگاه EMG استفاده شد. اندازه گيريها در سه مرحله پيش، ميان و پس آزمون تکرار شد.
نتايج آزمون تحليل واريانس ANOVA، با مقايسه ميانگين شاخصهاي الکترومايوگرافي در سه مرحله مذکور به طور جداگانه نشان دادند که در آمپلي تود عضله پهن داخلي، تغييرات ايجاد شده فقط در آزمودنهاي گروه A از نظر آماري معنادار نبود (P=%8). اما در مورد گروه B، با استفاده از روش LSD مشخص شد، از مرحله ميان تا پس آزمون کاهش معناداري اتفاق افتاده است (P<%1). گروه C نيز از مرحله پيش تا پس آزمون با کاهش معناداري همراه بود (P<0.002). همين نتايج در خصوص آمپلي تود عضله راست راني در سه گروه تکرار شد.
نتايج مربوط به فرکانس عضلات پهن داخلي و راست راني نشان داد، در گروه A، افزايش معني داري رخ داده است (P<0.004) و (P<0.001)، در حالي که در دو گروه B و C تغييرات معنادار نبودند (P=0.51)، (P=0.29)، (P=0.17) و (P=0.026).

کلید واژه:

پرشهاي عمقي(Q4)الكترومايوگرافي(Q2)سكوي پرش(Q4)طول امواج و تواتر امواج(Q4)