تحقيق حاضر، به منظور هنجاريابي شاخصهاي پيکر سنجي WHR, WC, BMI و بررسي ارتباط فعاليت بدني افراد با آنها انجام شد. اين تحقيق مطالعه اي توصيفي و همبستگي است که به شکل ميداني انجام شده است. آزمودنيهاي تحقيق را 443 زن 30 تا 55 ساله تشکيل مي دادند که متغيرهاي پيکرسنجي و ميزان فعاليت بدني (بوسيله پرسشنامه فعاليت بدني بک) در آنها اندازه گيري شد. تجزيه و تحليل داده هاي پژوهش با استفاده از نرم افزار Spss و Excel صورت گرفت.
نتايج تجزيه و تحليل يافته هاي تحقيق نشان دادند که بين فعاليت بدني با WHR, WC, BMI، درصد چربي و نسبت دور کمر به قد ارتباط معناداري وجود دارد و ميزان اين شاخصهاي پيکرسنجي در گروه غيرفعال بيشتر است. هنجار شاخصهاي پيکرسنجي زنان تهراني مخصوصا درصد چربي آنها نسبتا زياد است و ميانگين هنجار WHR معادل 0.78، WC معادل 83.78 سانتي متر، BMI معادل 26.71 کيلوگرم بر مترمربع، درصد چربي معادل 33.85 درصد و دور کمر به قد (WSR) معادل 0.51 بدست آمد. همچنين ضريب همبستگي بين فعاليت بدني با شاخصهاي WC معادل (0.497-)، (WHR (-0.525)، BMI (-0.245)، WSR (-0.434 و با درصد چربي معادل (0.453-) بدست آمد.
هنجارهاي WSR, WHR, WC, BMI و درصد چربي در جامعه زنان 30 تا 55 ساله شهر تهران در محدوده عاملهاي خطرزاي سلامتي قرار دارد. به نظر مي رسد، دليل بالا بودن هنجارها مربوط به تفاوتهاي نژادي، فرهنگي، اقتصادي، شرايط اقليمي، اختلالات تغذيه اي، کم تحرکي و نبودن اطلاع رساني کافي به مردم در خصوص خطرات ناشي از چاقي و کم تحرکي است. وجود ارتباط معنادار بين شاخصهاي پيکرسنجي با ميزان فعاليت بدني نشان مي دهد، شاخصهاي پيکرسنجي تحت تاثير فعاليت بدني قرار دارند و با داشتن برنامه منظم فعاليت بدني، مي توان شاخصهاي پيکرسنجي را در محدوده طبيعي حفظ کرد.