كارايي فني گندمكاران و عوامل موثر بر آن مطالعه موردي: استان كهگيلويه و بوير احمد

گندم، مهمترين محصول زراعي استان كهگيلويه و بوير احمد است و نقش مهمي در تامين درآمد و نيازهاي خود مصرفي مردم آن استان دارد. در اين مطالعه، كارايي فني گندمكاران استان با بهره گيري از سه روش تخمين تابع توليد مرزي، اندازه گيري و عوامل اقتصادي- اجتماعي موثر بر ناكارايي فني مشخص شده است.
داده هاي مورد نياز با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي دو مرحله اي و از سه شهرستان استان در سال زراعي 1374- 75 به دست آمده است. يافته هاي اين پژوهش نشان مي دهد كه ميان مقادير كارايي فني بهترين زارع با ديگر زارعان، اختلاف نسبي زيادي وجود دارد. بنابراين مي توان توليد را بدون تغيير عمده در سطح فناوري و منافع به كار رفته و از راه كمتر كردن فاصله ميان بهترين توليد كننده و ديگر توليد كنندگان، به مقدار زيادي افزايش داد. پتانسيل افزايش توليد در شهرستانهاي بويراحمد و كهگيلويه 40 درصد و در شهرستان و دو گنبدان 33 درصد است. ميزان تحصيلات، شركت در كلاسهاي آموزشي و ترويجي، مالكيت ماشين آلات كشاورزي و تعداد قطعات زمين زير كشت گندم از جمله عوامل اقتصادي- اجتماعي موثر بر ناكارايي فني گندمكاران بوده است.