بررسي تاثير آموزش هاي حين ازدواج بر رضايت زناشويي گروهي از زوجين تحت پوشش كميته امداد امام خميني(ره) شهر تهران

در اين تحقيق، تاثير آموزش هاي حين ازدواج بر رضايت زناشويي گروهي از زوجين تحت پوشش كميته امداد امام خميني(ره) در شهر تهران مورد بررسي قرار گرفت. روش تحقيق از نوع آزمايشي بود. ابزار تحقيق، فرم كوتاه پرسشنامه(نگرش سنج) انريك (Enrich) شامل 47 سوال بود كه جنبه هاي مختلف زندگي زناشويي را در بر مي گرفت. اين نگرش سنج به روش «ليكرت» نمره گذاري گرديد. نمونه مورد تحقيق 80 زوج را شامل مي شد كه 40 زوج به عنوان گروه آزمايشي و 40 زوج به عنوان گروه گواه به روش تصادفي در دو گروه جايگزين گرديدند.
روش نمونه گيري به صورت تصادفي بود. يافته هاي اين تحقيق نشان داد كه آموزش هاي حين ازدواج تاثيري مثبت بر رضايت زناشويي دارد (آزمون F در سطح P<0.001 و آزمون t در سطح اطمينان 0.01 = a(معنادار بود)، بين مدت ازدواج و رضايت زناشويي نيز همبستگي مثبت معنادار وجود داشت، اما بين سن، سطح تحصيلات و شغل آزمودني ها و سطح رضايت زناشويي آنان رابطه معناداري مشاهده نشد.
به طور كلي نتايج اين تحقيق نشان مي دهد كه آموزش هاي حين ازدواج تاثير مثبتي بر سطح رضايت زناشويي زوجين دارد. بنابراين لازم است سازمان ها و دست اندركاران به اهميت آن توجه داشته، آن را به عنوان يك ابزار مهم در پيشگيري از ناسازگاري هاي زناشويي و طلاق در برنامه ريزي هاي خود لحاظ كنند.